donderdag 11 november 2010
zondag 24 oktober 2010
Bezuiniging zal leiden tot afname bevolkingsgroei en bevolkingsopstand!
Ik weet niet veel van de politieke rechts en links en wat er ook bij zit maar wat ik wel weet is dat het in mijn ogen een STRUISVOGEL POLITIEK is.
Er is genoeg geld en het is helemaal niet nodig om te bezuinigen op zaken die JUIST van belang zijn voor onze samen leving.
Men kan gewoon niet met geld omgaan en de verdeling in deze is dermate slecht dat het OVERBODIGE wordt volgepompt terwijl het BROODNODIGE wordt uitgemolken.
DE RIJKEN WORDEN RIJKER EN DE ARMEN ARMER!
De ambtenaren worden na een ontslag of ander vertrek met een vette bonus ( gelijk aan 5 jaarsalarissen in mijn geval), naar huis gestuurd...terwijl daartegenover flink wordt gekort op voorzieningen zoals het ziekenfonds, die wij nodig hebben om een gezond leven te kunnen lijden.
*Vanaf 18 jaar geen tandartskosten vergoeding meer, anti-conceptie niet meer vergoed, opvangkosten verhogen, pensioenen verlagen enz...
*Verkeersboetes worden met 15% verhoogt omdat er een jaar eerder te weinig is binnengehaald.
*Ouderen dienen de rollatoren zelf aan te schaffen.
*ouderen moeten in verzorgingshuizen individueel per activiteit gaan betalen inclusief een dagelijkse verzorging.
*Kinderopvang wordt duurder en daarmee kostbaarder dan wat we verdienen.
*Anti-conceptie uit de zorgverzekering met tienerzwangerschappen tot gevolg.
Reden???
*Gezondheidszorg wordt te kostbaar door de vergrijzing waardoor er meer zorg
gevraagt wordt???
*Obesitas neemt toe onder de jeugd???
*Ouders verantwoordelijk voor de steeds dikker wordende jeugd???
*Hart en vaatziekten gevolg van slechte leefgewoontes???
*De staatskas niet genoeg gevuld via de verkeersovertredingen???
*Kinderopvang en jeugdhulpverlening brengt niet voldoende poen in het laatje???
Waar komt dat door??
Ze willen de schuld bij de ouders neerleggen en onze manier van leven maar wie is daar uiteindelijk verantwoordelijk voor?
*Werkgevers weigeren mee te werken aan de opvangregeling door deze gedeeltelijk met de werkgever van de partner te delen.
*werkgevers weigeren mee te werken aan het realiseren van flexwerk voor de moeders zodat zij hun werktijden kunnen combineren met de schooltijden van hun kinderen.
*werkgevers weigeren steeds meer om moeders deeltijd te laten werken waardoor kinderen hele dagen of na school alleen thuis blijven en er geen overzicht meer is op wat zij doen. Hangen achter pc in plaats van buiten spelen. Zoeken naar afleiding door snoepen enz. i.p.v. bewegen buiten.
*Tieners raken veelvuldig zwanger door te weinig aandacht en toezicht en het afschaffen van de anti-conceptie in de zf.
*Vergrijzing neemt toe doordat het leven te duur wordt voor ouders om (meerdere)kinderen te willen/kunnen onderhouden.
*Levenspartners willen/durven haast niet meer aan kinderen te beginnen omdat wij een rechtssysteem hebben die het accepteerd dat in geval van een scheiding, kinderen ongestraft van een ouder weggehouden kunnen en mogen worden en zij daarvoor alle middelen kunnen gebruiken zoals valse beschuldigingen en pesterijen en het psychisch mishandelen van de kinderen en ook nog eens of geen alimentatie willen betalen of juist zo veel dat een normaal eigen leven onmogelijk wordt gemaakt.Vele gezinsdrama's hebben al plaatsgevonden.
*Als onze ambtenaren zo doorgaan zal dit land op uitsterven uitdraaien omdat al hun OVERBODIGE LUXE, VERKEERDE BEZUINIGINGEN & ZEER SLECHT WERKEND STRAFRECHT de bevolking niet meer stimuleerd tot het krijgen van kinderen waardoor de BEVOLKINGSGROEI dus stagneerd en de VERGRIJZING ernstig toeneemt
*Als men een welvarend land wilt, zal men de overbodige zaken moeten aanpakken en de bezuinigingen moeten inzetten op die personen die ver boven de modale inkomensgrens leven in plaats van op de personen te bezuinigen die al elk dubbeltje 2x moeten omdraaien voor hun zuurverdiende boterham.
Daarnaast zal het rechtssysteem hard en consequent moeten optreden om wangedrag in de omgangswet en de rechten van het kind aan te pakken en de jeugd-hulpverlening in deze een belangrijke functie te bieden die toeziet op beide ouders en diens inbreng in een goede omgangs-regeling en alles wat omtrent kindzaken voordoet.
Een gedragswetenschapper en/of -deskundige moet een belangrijke functie innemen in het behoud van een goed functionerende/meewerkende ouder bij het behartigen van de belangen het kind bij het uitvoeren van een positieve voortgang m.b.t. de omgangsregelings-wet.
Een goed streng optredend rechtssysteem is van belang bij het doen nastreven van de regels die aanhangig zijn aan de afgesproken hulpverlening die aan het kind verbonden zijn en diens kind-rechten blijft behouden in alle veiligheid en om een gezonde ontwikkeling te doen toekomen om vervolgens in volwassen fase zelfstandig zijn leven in te kunnen vullen.
Wat de alochtonen betreft...
Ik vind dat iedereen recht heeft op een bestaan, waar dan ook, zolang ze er maar moeite voor willen doen.
Aanpassen binnen de bevolking in gedrag en taal en arbeidsleven.
Ik ken genoeg Nederlanders die liever rijk worden met een schoteltje naast hun bed waar hun geld wel op terecht komt via de hardwerkende burger.
Ooit heeft men zelf de binnenkomst van allochtonen toegelaten,dus moeten ze ook hun verantwoording in deze dragen.
Er kunnen regels gehanteerd worden met als consequentie een uitzetting als men zich niet aan de regels houdt of zich misdraagt, maar dat moet ook gelden voor de nederlandse bevolking.
Ook zij hebben zich aan regels te houden.
En rascisme roept naar mijn mening iedereen zelf op door zelf rascistisch gedrag te vertonen.
Men lokt hiermee dan ook zelf uit tot.....
Iedereen is gelijk en iedereen heeft ook het recht als gelijke behandelt te worden tenzij diegene dit zelf nalaat.
Een hardwerkende turk is voor mij net zo gelijk als een brildragende of homosexuele Nederlander.
En een antiliaanse relschopper is net zo fout als een nederlandse zedendelinquent.
Corruptie in de maatschappij wordt ook steeds meer gevoed door de manier waarop men tot het behoud van zijn loon wordt gedwongen te handelen tijdens zijn werkuitvoering.
Een politieagent is tegenwoordig al tot onacceptabel regelgeving verplicht door een verplicht aantal bonnen/bekeuringen uit te delen op jaarbasis anders zal dat een negatief effect hebben op het behoud van zijn loon.
Hoe en op wat voor manier deze agent de te behalen bekeuringen uitschrijft mag men raden?
Maar wat zijn de consequenties voor deze agent?
Pas geleden in het nieuws: Agent in eigen woning bedreigt en diens kinderen bedreigt door zijn schoolgenoten.
Is dit dan ons ooit zo rechtvaardig nederlandse manier van samenleving en respect?
Onze Nederlandse bevolking inclusief de inwonende etnische inwoners, worden hebzuchtig, egocentrisch en materialistisch.
De bezuinigingen op dat wat we juist nodig hebben in onze samenleving maakt dit alleen maar erger.
Mensen gaan steeds meer aggressief met elkaar om en tegen iedereen die in hun weg staat om hun doel te bereiken.
Rokers worden kwaad als ze niet in een cafe mogen paffen en moeders worden kwaad omdat ze de kindjes aan hun papa moeten meegeven die voor een ander leven heeft gekozen.
Moorden en berovingen nemen gestaag toe en dienders worden stelselmatig bedreigt/mishandelt alleen omdat zij hun werk doen zoals van hen verwacht wordt.
Men moet tegenwoordig heel stevig in de schoenen staan om zichzelf staande te weten te houden in de maatschappij.
Dat heb ik nu al een jaar aan den lijve ondervonden.
Ik heb ADHD en tot 2008 NOOIT geweten, laat staan dat ik er last van had, totdat men in de thuiszorg besloot om de starttijden te vervroegen waardoor ik verplicht werd om om 08:00 te starten. Ik kon dus mijn kind niet meer naar school brengen en een buur in de buurt had het te druk met eigen kinderen naar school brengen.
Ook mijn kind is ADHD-er en sinds een week is er ook het vermoeden dat wij ASPERGER's zijn.
Wij gebruiken medicatie die een uur inwerktijd behoeven en wij dus betijds opstaan.
Helaas was dat uur eerder voor mijn dochter te veel en werd een grote ellende om haar om 6 uur te wekken en naar een oppas te brengen zodat ik op tijd kon starten.
Stress voordat de dag begon en verergerde tijdens mijn werk.
13 clienten helpen in 2 uur tijd, wat je normaliter in 4 uur behoort te doen.
Racen tegen de klok en klachten regen omdat we te laat kwamen bij clientele.
Dec.j.l. beland in een burn out en tot op heden nog altijd aan het reintegreren.
Ik heb 2 reintegratie-plekken gekregen en de 2e afgelopen week per direct afgebroken omdat men vond dat ik collega's tegen elkaar uitspeel en opzettelijk hun werk uit handen neem.
Ik zou meer verstand van zaken hebben dan een werknemer met diploma, die ik ook heb.
En dit alles alleen omdat ik al 20 jaar in de zorgverlening werk en dus zeer veel ervaring heb waardoor het haast onmogelijk is om als een stagiere met de handen over elkaar te gaan zitten toekijken hoe een ander zijn werk doet.
Men verwachtte van mij een medewerking, maar omdat ik blijkbaar beter in de smaak val bij de clienten die ik begeleidde, dan de al langer werkende begeleider, wekte dat jaloezie bij de vaste medewerkers met deze wan-actie als gevolg.
Ik moet vechten tegen de bierkaai.
Ik heb gelukkig een vakbond achter mij maar wat betekent het voor mijn toekomst?
Vind ik ooit ergens nog een werkplek waar mijn veelzijdige werk mogelijkheden en de ervaringen die ik opdoe wel gewaardeerd wordt?
Ik ben theoretisch slecht in leren en ik leer alles op praktijkgebied.
Ik kan alles leren wat ik ervaar en in korte tijd.
Voor velen een jaloezie wekkend effect.....
Waar een ander jaren lang voor moet studeren, kan ik in een 3-tal uitvoering of uitleg gewoon doen.
Ben ik dan een of andere afgekeurde arbeider die niks kan omdat ik vanuit de schoolbank geen leerproces aankan?
In films noemt men zo iemand een freak.
Ben ik een freak?
Men kan ook mij positief beoordelen en de voordeel eruittrekken dat ik vele kanten opkan.
Ik kan in een verzorgingshuis op alle afdelingen geplaatst worden bij wijze van.
Men zegt wel eens dat ik zo de politiek in zou kunnen of een boek zou kunnen gaan schrijven, maar ja....ben adhd-er en boeken schrijven....ik begin...maar maak het toch niet af.
Ik wil me graag laten omscholen om in de jeugdzorg een plek aan te vullen, maar heb de benodigde diploma's niet.
Ik ben 40, ik kan niet eens mijn autorijbewijs halen laat staan betalen.
Er is genoeg geld en het is helemaal niet nodig om te bezuinigen op zaken die JUIST van belang zijn voor onze samen leving.
Men kan gewoon niet met geld omgaan en de verdeling in deze is dermate slecht dat het OVERBODIGE wordt volgepompt terwijl het BROODNODIGE wordt uitgemolken.
DE RIJKEN WORDEN RIJKER EN DE ARMEN ARMER!
De ambtenaren worden na een ontslag of ander vertrek met een vette bonus ( gelijk aan 5 jaarsalarissen in mijn geval), naar huis gestuurd...terwijl daartegenover flink wordt gekort op voorzieningen zoals het ziekenfonds, die wij nodig hebben om een gezond leven te kunnen lijden.
*Vanaf 18 jaar geen tandartskosten vergoeding meer, anti-conceptie niet meer vergoed, opvangkosten verhogen, pensioenen verlagen enz...
*Verkeersboetes worden met 15% verhoogt omdat er een jaar eerder te weinig is binnengehaald.
*Ouderen dienen de rollatoren zelf aan te schaffen.
*ouderen moeten in verzorgingshuizen individueel per activiteit gaan betalen inclusief een dagelijkse verzorging.
*Kinderopvang wordt duurder en daarmee kostbaarder dan wat we verdienen.
*Anti-conceptie uit de zorgverzekering met tienerzwangerschappen tot gevolg.
Reden???
*Gezondheidszorg wordt te kostbaar door de vergrijzing waardoor er meer zorg
gevraagt wordt???
*Obesitas neemt toe onder de jeugd???
*Ouders verantwoordelijk voor de steeds dikker wordende jeugd???
*Hart en vaatziekten gevolg van slechte leefgewoontes???
*De staatskas niet genoeg gevuld via de verkeersovertredingen???
*Kinderopvang en jeugdhulpverlening brengt niet voldoende poen in het laatje???
Waar komt dat door??
Ze willen de schuld bij de ouders neerleggen en onze manier van leven maar wie is daar uiteindelijk verantwoordelijk voor?
*Werkgevers weigeren mee te werken aan de opvangregeling door deze gedeeltelijk met de werkgever van de partner te delen.
*werkgevers weigeren mee te werken aan het realiseren van flexwerk voor de moeders zodat zij hun werktijden kunnen combineren met de schooltijden van hun kinderen.
*werkgevers weigeren steeds meer om moeders deeltijd te laten werken waardoor kinderen hele dagen of na school alleen thuis blijven en er geen overzicht meer is op wat zij doen. Hangen achter pc in plaats van buiten spelen. Zoeken naar afleiding door snoepen enz. i.p.v. bewegen buiten.
*Tieners raken veelvuldig zwanger door te weinig aandacht en toezicht en het afschaffen van de anti-conceptie in de zf.
*Vergrijzing neemt toe doordat het leven te duur wordt voor ouders om (meerdere)kinderen te willen/kunnen onderhouden.
*Levenspartners willen/durven haast niet meer aan kinderen te beginnen omdat wij een rechtssysteem hebben die het accepteerd dat in geval van een scheiding, kinderen ongestraft van een ouder weggehouden kunnen en mogen worden en zij daarvoor alle middelen kunnen gebruiken zoals valse beschuldigingen en pesterijen en het psychisch mishandelen van de kinderen en ook nog eens of geen alimentatie willen betalen of juist zo veel dat een normaal eigen leven onmogelijk wordt gemaakt.Vele gezinsdrama's hebben al plaatsgevonden.
*Als onze ambtenaren zo doorgaan zal dit land op uitsterven uitdraaien omdat al hun OVERBODIGE LUXE, VERKEERDE BEZUINIGINGEN & ZEER SLECHT WERKEND STRAFRECHT de bevolking niet meer stimuleerd tot het krijgen van kinderen waardoor de BEVOLKINGSGROEI dus stagneerd en de VERGRIJZING ernstig toeneemt
*Als men een welvarend land wilt, zal men de overbodige zaken moeten aanpakken en de bezuinigingen moeten inzetten op die personen die ver boven de modale inkomensgrens leven in plaats van op de personen te bezuinigen die al elk dubbeltje 2x moeten omdraaien voor hun zuurverdiende boterham.
Daarnaast zal het rechtssysteem hard en consequent moeten optreden om wangedrag in de omgangswet en de rechten van het kind aan te pakken en de jeugd-hulpverlening in deze een belangrijke functie te bieden die toeziet op beide ouders en diens inbreng in een goede omgangs-regeling en alles wat omtrent kindzaken voordoet.
Een gedragswetenschapper en/of -deskundige moet een belangrijke functie innemen in het behoud van een goed functionerende/meewerkende ouder bij het behartigen van de belangen het kind bij het uitvoeren van een positieve voortgang m.b.t. de omgangsregelings-wet.
Een goed streng optredend rechtssysteem is van belang bij het doen nastreven van de regels die aanhangig zijn aan de afgesproken hulpverlening die aan het kind verbonden zijn en diens kind-rechten blijft behouden in alle veiligheid en om een gezonde ontwikkeling te doen toekomen om vervolgens in volwassen fase zelfstandig zijn leven in te kunnen vullen.
Wat de alochtonen betreft...
Ik vind dat iedereen recht heeft op een bestaan, waar dan ook, zolang ze er maar moeite voor willen doen.
Aanpassen binnen de bevolking in gedrag en taal en arbeidsleven.
Ik ken genoeg Nederlanders die liever rijk worden met een schoteltje naast hun bed waar hun geld wel op terecht komt via de hardwerkende burger.
Ooit heeft men zelf de binnenkomst van allochtonen toegelaten,dus moeten ze ook hun verantwoording in deze dragen.
Er kunnen regels gehanteerd worden met als consequentie een uitzetting als men zich niet aan de regels houdt of zich misdraagt, maar dat moet ook gelden voor de nederlandse bevolking.
Ook zij hebben zich aan regels te houden.
En rascisme roept naar mijn mening iedereen zelf op door zelf rascistisch gedrag te vertonen.
Men lokt hiermee dan ook zelf uit tot.....
Iedereen is gelijk en iedereen heeft ook het recht als gelijke behandelt te worden tenzij diegene dit zelf nalaat.
Een hardwerkende turk is voor mij net zo gelijk als een brildragende of homosexuele Nederlander.
En een antiliaanse relschopper is net zo fout als een nederlandse zedendelinquent.
Corruptie in de maatschappij wordt ook steeds meer gevoed door de manier waarop men tot het behoud van zijn loon wordt gedwongen te handelen tijdens zijn werkuitvoering.
Een politieagent is tegenwoordig al tot onacceptabel regelgeving verplicht door een verplicht aantal bonnen/bekeuringen uit te delen op jaarbasis anders zal dat een negatief effect hebben op het behoud van zijn loon.
Hoe en op wat voor manier deze agent de te behalen bekeuringen uitschrijft mag men raden?
Maar wat zijn de consequenties voor deze agent?
Pas geleden in het nieuws: Agent in eigen woning bedreigt en diens kinderen bedreigt door zijn schoolgenoten.
Is dit dan ons ooit zo rechtvaardig nederlandse manier van samenleving en respect?
Onze Nederlandse bevolking inclusief de inwonende etnische inwoners, worden hebzuchtig, egocentrisch en materialistisch.
De bezuinigingen op dat wat we juist nodig hebben in onze samenleving maakt dit alleen maar erger.
Mensen gaan steeds meer aggressief met elkaar om en tegen iedereen die in hun weg staat om hun doel te bereiken.
Rokers worden kwaad als ze niet in een cafe mogen paffen en moeders worden kwaad omdat ze de kindjes aan hun papa moeten meegeven die voor een ander leven heeft gekozen.
Moorden en berovingen nemen gestaag toe en dienders worden stelselmatig bedreigt/mishandelt alleen omdat zij hun werk doen zoals van hen verwacht wordt.
Men moet tegenwoordig heel stevig in de schoenen staan om zichzelf staande te weten te houden in de maatschappij.
Dat heb ik nu al een jaar aan den lijve ondervonden.
Ik heb ADHD en tot 2008 NOOIT geweten, laat staan dat ik er last van had, totdat men in de thuiszorg besloot om de starttijden te vervroegen waardoor ik verplicht werd om om 08:00 te starten. Ik kon dus mijn kind niet meer naar school brengen en een buur in de buurt had het te druk met eigen kinderen naar school brengen.
Ook mijn kind is ADHD-er en sinds een week is er ook het vermoeden dat wij ASPERGER's zijn.
Wij gebruiken medicatie die een uur inwerktijd behoeven en wij dus betijds opstaan.
Helaas was dat uur eerder voor mijn dochter te veel en werd een grote ellende om haar om 6 uur te wekken en naar een oppas te brengen zodat ik op tijd kon starten.
Stress voordat de dag begon en verergerde tijdens mijn werk.
13 clienten helpen in 2 uur tijd, wat je normaliter in 4 uur behoort te doen.
Racen tegen de klok en klachten regen omdat we te laat kwamen bij clientele.
Dec.j.l. beland in een burn out en tot op heden nog altijd aan het reintegreren.
Ik heb 2 reintegratie-plekken gekregen en de 2e afgelopen week per direct afgebroken omdat men vond dat ik collega's tegen elkaar uitspeel en opzettelijk hun werk uit handen neem.
Ik zou meer verstand van zaken hebben dan een werknemer met diploma, die ik ook heb.
En dit alles alleen omdat ik al 20 jaar in de zorgverlening werk en dus zeer veel ervaring heb waardoor het haast onmogelijk is om als een stagiere met de handen over elkaar te gaan zitten toekijken hoe een ander zijn werk doet.
Men verwachtte van mij een medewerking, maar omdat ik blijkbaar beter in de smaak val bij de clienten die ik begeleidde, dan de al langer werkende begeleider, wekte dat jaloezie bij de vaste medewerkers met deze wan-actie als gevolg.
Ik moet vechten tegen de bierkaai.
Ik heb gelukkig een vakbond achter mij maar wat betekent het voor mijn toekomst?
Vind ik ooit ergens nog een werkplek waar mijn veelzijdige werk mogelijkheden en de ervaringen die ik opdoe wel gewaardeerd wordt?
Ik ben theoretisch slecht in leren en ik leer alles op praktijkgebied.
Ik kan alles leren wat ik ervaar en in korte tijd.
Voor velen een jaloezie wekkend effect.....
Waar een ander jaren lang voor moet studeren, kan ik in een 3-tal uitvoering of uitleg gewoon doen.
Ben ik dan een of andere afgekeurde arbeider die niks kan omdat ik vanuit de schoolbank geen leerproces aankan?
In films noemt men zo iemand een freak.
Ben ik een freak?
Men kan ook mij positief beoordelen en de voordeel eruittrekken dat ik vele kanten opkan.
Ik kan in een verzorgingshuis op alle afdelingen geplaatst worden bij wijze van.
Men zegt wel eens dat ik zo de politiek in zou kunnen of een boek zou kunnen gaan schrijven, maar ja....ben adhd-er en boeken schrijven....ik begin...maar maak het toch niet af.
Ik wil me graag laten omscholen om in de jeugdzorg een plek aan te vullen, maar heb de benodigde diploma's niet.
Ik ben 40, ik kan niet eens mijn autorijbewijs halen laat staan betalen.
vrijdag 22 oktober 2010
donderdag 30 september 2010
Terug naar de jaren '70!
Het is toch ongelovelijk dat men in Den Haag zo een blad voor zijn kop heeft en denken dat zij door strenge, zware bezuinigingen waarbij (alleen-ouder)gezinnen die al niet veel hebben, nog sterker gaan beperken.
Men zou moeten weten dat elke "onzinnige" bezuiniging ook consequenties met zich mee zal dragen, die de binnengehaalde gelden weer compenseerd.
*om extra boetes uit te delen, moet meer personeel ingezet worden en dat kost extra loon, aangezien niemand voor noppes werkt.
*Hogere boetes om een staatspot leidt tot agressie onder de bevolking en zal weer extra geld aan mankracht kosten omdat er weer politie enz. op de rellen af moet.
*Vele moeders stoppen weer met werken omdat bijna niemand nog een oppas kan betalen, en opa en oma mag niet meer zonder een diploma.
*De verkoop-markt in luxe zoals nieuwe auto's en overige electronica, computerspellen, mobiele telefonie (m.n. specifieke doelgroepen zoals de jeugd) enz. zal drastisch terugdringen. Ook dat zal de pot flink uitdunnen!!!!!
*Velen zullen niet zo snel meer buiten de deur gaan eten. Dus ook de horeca zal aanzienlijk problemen krijgen in omzet.
*Geen voldoende omzet betekent leegstaande winkelpanden en/of zeer hoge huurlasten voor winkeliers en overige bedrijfspanden. Men moet een omzet maken in winst en daarvan zijn de winkeliers afhankelijk van hun kopers. Onvoldoende omzet betekent verlies!!!!!
Mensen.....we gaan weer terug naar de begin jaren 70, voordat de computer en/of internet werd uitgevonden en kinderen nog hun vriendjes afhaalden van huis en ook buiten speelden in plaats van hun tijd achter de pc.door te brengen.
Moeders blijven weer thuis voor de kinderen en oppas valt weg en het gezinsleven krijgt weer zijn ouderwetste kwaliteit en kinderen weer de aandacht en liefde die ze nodig hebben om gezond en veilig op te groeien.
IK KAN NIET WACHTEN TOT DIE TIJD WEER AANBREEKT.
Mijn moeder was ook thuis als ik uit school kwam en ruzie maken om wie er ging afwassen was zo gek nog niet, maar ik had aandacht van mijn moeder en we genoten met elkaar als gezin.
Van mij mag het weer terug komen!!!!!
maandag 14 juni 2010
Den Haag, ga gewoon je gang! maar bezuinigen wordt onze ondergang!
Het zal aan niemand voorbij gegaan zijn dat Nederland in een financiele crisis zit en dat zal dan ook niemand ongemerkt voorbij gaan door de dagelijkse geboden informatie in media en op tv.
Er gaat geen dag voorbij dat we niet geconfronteerd worden met de cabinets oorlog onder de parlements leden en welke problemen zij aandragen om wel weer ergens op te bezuinigen, zonder zich ervan bewust te maken of dit wel de juiste aanpak is om ons land weer op de rails te krijgen.
Door in de loop der jaren allerlei veranderingen en (overbodige) technologische producten door te laten voeren zonder zich maar af te vragen wat de nut ervan is en of het een positief effect zou kunnen opleveren op een gezonde en veilige groei van de nederlandse bevolking, waar dan ook nog eens zeer kostbare en onnodige middelen voor moet worden ingezet, zijn de daadwerkelijke problemen hierdoor dermate verwaarloosd en niet voorzien, dat ons Nederlands volk is omgetoverd tot een materialistisch, zeer hebberig en egoistisch land met groeiende problemen als financiele tekorten en gebrek aan goede arbeidsvoorzieningen omdat men steeds meer eist en verwacht van een gemiddelde inwoner die op zijn/ haar beurt niet meer in staat is of kan worden gesteld om aan deze bizarre en onnavolgende verwachtingen te voldoen.
Er is geen samenwerking meer binnen de parlements muren maar een ware strijd onder de parlementaire leden omdat zij al de belangrijkste zaken die nodig zijn om 1 natie te vormen, hebben verdeeld in verschillende partijen en daardoor afzonderlijk om een plekje in de politiek te veroveren door zich verkiesbaar te stellen.
De ene partij is gericht op het milieu en de andere op de arbeids markt of jeugd afhankelijke voorzieningen.
Iedereen vecht voor een eigen visie maar we hebben juist van allemaal wat nodig.
Door al deze broodnodige voorzieningen van elkaar los te maken creeer je een apartheid onder de bevolking en loop je risico's dat de onderlinge bevolking zich tegen elkaar keert omdat een ieder individu een eigen persoonlijke keuze heeft.
Om een eigen keuze en belangen in deze te behouden wordt men strijdlustig en egoistisch omdat zijn/haar keuze op dat moment veel belangrijker zou zijn dan dat van die ander terwijl we juist alle belangrijke punten nodig hebben om een samenleving te vormen.
Dit is dus ook momenteel het geval onder de verkiesbare leden.
De 1 vecht voor een beter millieu terwijl de ander de rechten van het kind vooropsteld.
Beste parlements-leden....STOP DEZE ONZIN EN START EEN GESAMENLIJKE PARTIJ!
We hebben maar 1 partij nodig die gesamenlijk zorgt voor onze veiligheid en een gezonde bevolkingsgroei.
Onze samenleving is niet alleen afhankelijk van een betere arbeidsmarkt of minder toename van etnische inwoners.
Vanaf het moment dat je als embryo in de buik van je schepper groeit heb je al te maken met een hulpvraag anders kan je nooit gezond op de wereld gebracht worden laat staan dat je deze fase overleeft.
De veiligheid en gezondheid van je schepper is dan al van belang om jouw gezond op de wereld te kunnen zetten.
Daarvoor is de veiligheid, zorgaanbod en gezonde voeding en arbeidsvoorwaarden van crusiaal belang. Milieu, voeding, aangepaste werktijden, financiele voorzieningen en gezondheidszorg zijn daarin een belangrijke schakel.
Als er al wordt geschrapt in goede zorgvoorzieningen, wie zorgt dan voor een goede gezonde en veilige zwangerschap om de baby gezond ter wereld te brengen?
Er wordt nu veel gesproken over verhogingen in zorgkosten, schrappen van zorgvoorzieningen en meer kosten in medische zorg en opvang die voor eigen rekening komen.
Veel mensen hebben al niet veel financiele mogelijkheden en als dan ook nog eens meer kosten erbij gaan komen, dan zal men niet meer kiezen voor een groot gezin laat staan of ze nog wel kinderen willen.
Wat dachten jullie anders waardoor de vergrijzing zo toeneemt?
Vroeger had je niet veel keus en was er ook geen grote gelden maar wel grote gezinnen.
Dat komt mede door de toen nog redelijk goede voorzieningen in zorg en er was genoeg werk.
Er waren geen computers en vele machines die het werk van de werkende bevolking overnam.
Iedereen werkte hard en met ziel en zaligheid voor zichzelf en/ of gezin.
Financieel was er ook niet veel maar de mensen waren toendertijd wel veel gelukkiger omdat er niet zo veel materialistische zaken als computers en spelletjes bestonden en er was nagenoeg beperkte keus in voeding en andere zaken voor een volwaardig leven.
Gezinsspellen zoals monopoly werden veel als gezin gespeelt en zorgde voor een idealistisch beeld van zoals een gezin hoort te leven en genieten van elkaar.
Kinderen waren fantasierijk en speelden nog op straat. Ze waren actief en gezond in beweging en kregen de nodige aandacht en zorg van de moeder terwijl de vader voor het financiele gedeelte zorgde door zijn werk te doen.
Kinderen gingen mee met boodschappen doen en men deed gesamenlijk de afwas.
Door al die technologische vooruitgang zijn de burgers vervangen voor de moderne techniek die ook nog eens vele miljoenen kosten en waardoor er veel gezinnen geen gesamenlijke activiteiten meer delen, mensen zonder werk kwamen te zitten, waardoor ook de moeder verplicht werd te gaan werken en het aangaan van schulden in rap tempo toenam.
Computers en mobiele telefoons werden ontwikkelt en voor we het wisten had bijna iedereen er wel een, maar daarna volgde ook de financiele ellende die tot op de dag van vandaag ernstig toeneemt en ten nadele komt van de Nederlandse bevolking.
Mankracht wordt vervangen voor gecomputeriseerde en geautomatiseerde technologie waardoor er meer banen worden geschrapt en hogere en duurdere opleidingen worden geeist om met deze technologie om te kunnen gaan.
De hart en vaatziekte, kanker verschijnselen en Obesitas zijn inmiddels volks ziektes nr.1 omdat de verveling wordt opgevangen door meer ongezonde activiteiten als drank, roken, voeding en computer spellen in plaats van werken buiten huis, sporten en buiten spelen.
Bureau jeugdzorg draait overuren omdat de jeugd en jongeren in gedrag en opvoeding te wensen over laten doordat zij door de technologische groei in de samenleving niet meer worden gestimuleerd om actief deel te nemen aan een gezonde en veilige samenleving. Daardoor is ook de groei van kinderen met ADHD en andere beperkingen sterk toegenomen.
Kinderen missen in de belangrijkste jaren van hun leven een goede zorg en opvoeding en aandacht van de moeder doordat er gewerkt moet worden.
Vroeger was het er ook al maar doordat de jeugd zich destijds met activiteiten op straat goed kon vermaken en de werknemer nog veel meer handarbeid had, werd deze hyperactiviteits-stoornis sterk onderdrukt.
Door de komst van de computer en aanverwante technologie en de mobiele telefoon dreigen jongeren snel in schulden te raken, zijn nagenoeg niet meer actief bezig met beweging en sport en doen geen moeite meer om sociale contacten te behouden zoals vroeger...lopen naar een vriendje om buiten te spelen. De verveling slaat over in criminaliteit en wangedrag en de beperkingen zoals ADHD zijn sterk zichtbaar en niet meer te onderdrukken.
Daarnaast zijn ze overgeleverd aan een ongecontroleerde vroegtijdige zelfstandige jeugd omdat ze jongere gezinsleden moeten opvangen als beide ouders werken en de opvang te duur is of alleen achter blijven.
Ze zijn door al het aanbod van de (onzinnige) technologie hebberig geworden en vaak krijgen ze alles ter compensatie voor hun zelfstandigheid voor hetgeen de ouder niet kan invullen naar behoefte.
Men wil steeds meer en zal dan ook niet zonder schroom zichzelf daarvoor in de schulden steken.
De gevolgen kunnen we hedendaags wel dromen.
De schuldhulpverlenings trajecten kunnen de aanvragen om de schulden op te vangen niet meer aan en vele gezinnen leven op straat of onder curatele.
Goede opleidingen zijn onbetaalbaar voor een modaal gezin of bijstandsgezin waardoor er geen hoogopgeleidde werknemers meer vergaard worden en er een gebrek aan goed opgeleid personeel voor al die technologische vooruitgangen ontstaan met een gat in de arbeidsmarkt tot gevolg.
Kinderen verliezen de zorg en aandacht van de moeder omdat ze genoodzaakt wordt om te werken en niet thuis kan zijn om de kinderen op te vangen tussen de middag voor een boterham of s'middags na school.
Er waren dus toen ook geen kosten nodig voor dure opvang voor de kinderen die we hedendaags niet meer weg kunnen denken.
Nu heeft men het weer over het verhogen van opvangkosten??????
De tijden van vroeger zullen dan ook weer gaan aanbreken. Alle moeders verbreken hun werk of worden ontslagen omdat ze geen ploegendiensten kunnen of willen draaien door aanwezige kinderen die ouderzorg behoeven.
Ook ik zit in dat schuitje omdat mijn baas weigert mee te werken aan mijn starttijd.
Ik wil eerst mijn kind naar school brengen voor ik naar mijn werk ga en dat mag niet!
Gisteren heeft er een spoeddebat met de koningin plaatsgevonden omdat er zo snel mogelijk een kabinet moet worden samengesteld maar welke partijen daar het beste voor in aanmerking komen, zijn ze nog wel even over aan het discussieren.
Moet de grootste partij met de meeste zetels de leiding gaan nemen?
Ik vraag mij af of ze enig idee hebben of ze wel weten waar ze mee bezig zijn.
Onlangs hebben de verkiezingen plaatsgevonden en aan de hand van de meeste stemmen is er een nieuwe partij de hoofdrol gaan spelen.
Wat al die verschillende partijen nu voor nut hebben is mij een raadsel.......Elke partij afzonderlijk heeft wel een belangrijk punt.
Door al de belangrijke zaken van elkaar te scheiden en zo afzonderlijke partijen te scheppen, creeeer je een politieke debatvoering om je eigen opinie op de voorgrond te krijgen.
Maar we hebben ze juist allemaal nodig om een goede en gezonde samenleving te kunnen behouden.
Er worden verkiezingen gehouden om een politieke partij te kiezen die de belangen van Nederland moet gaan behartigen.
Ik wil helemaal niet op 1 partij stemmen, ze hebben allemaal wel een belangrijk standpunt die een belangrijk deel is voor mij om te leven en ik kan niet stemmen op alle partijen tegelijk.
Veiligheid, de arbeidsmarkt, kinderzaken als jeugdzorg, justituele belangen, het milieu.....we hebben ze allemaal nodig.
Maak dan 1 grote partij, haal van alle partijen de belangrijkste zaken eruit en creeer daar een goede samenleving mee.
Je hebt dan een volle zaal in Den Haag en alle zetels zijn gevuld.
Geen onzinnige verkiezingen die onnozele onrust veroorzaken binnen de politiek en bij de burger.
Geen onnodige kosten meer voor al die verkiezingen en madia marathons om jezelf als belangrijkste partij verkiesbaar te stellen.
Al dat geld had ook in de jeugdzorg of zorgkosten gestopt kunnen worden of er had een oud verpleeghuis van gerenoveerd kunnen worden.
Jullie moeten ons het voorbeeld geven, maar hoe kan dat als jullie, als onze regeringsleden ( onze belangen behartigers), geld over de balk gooien om je eigen partij zo goed mogelijk voor de dag te willen laten komen tijdens verkiezingen waarvan jullie alleen maar onrust en wanorde scheppen bij de burgers omdat men niet weet en kan kiezen voor wat voor hen het belangrijkste standpunt is omdat de voornaamste zaken, die onze samenleving tot 1 geheel moeten vormen, over verschillende partijen is verdeeld.
Geef de Koningin het recht op de eindvisie en je bent weer 1 natie.
Zo leidt je een goede regering en heb je je samenleving achter je staan.
Iedereen wordt dan op een gelijkwaardige wijze begeleid en gestimuleerd om samen belangrijke plaats in te nemen in het ontwikkelen van een prettige en veilige samenwerking en samenleving in plaats van een machtsstrijd binnen onze politiek om wie de meeste zetels binnenhaald en zijn of haar standpunten aanvecht en naar mijn mening is dat een prehistorisch regeltje wat al heel lang geen effectief middel meer is om ons land goed en gesamelijk te laten functioneren met zeer zware maatschappelijke problemen tot gevolg waar ons land wel eens aan ten onder zou kunnen gaan.
Laten we onze problemen nog eens op een rijtje gaan zetten, die heden aan de orde van de dag zijn en daarna eens gaan kijken wat daar nou de oorzaak van is, wie daar een verantwoordelijke rol in speelt en wat de (blijvende) gevolgen hievan kunnen zijn als er niet snel wat gaat veranderen:
1. Vergrijzing,
2. Werkeloosheid.
3. Toenemende criminaliteit.
4. Milieuvervuiling.
5. Toenemende ziektes zoals Kanker en Obesitas.
6. Ernstige tekortkoming vanuit jeugdzorg.
7. Ernstige juridische nalatigheid.
8. Zeer ernstige verwaarlozing van de zorg voor onze oudere medemens.
Er zijn er vast nog meer, maar dat mag de lezer van mijn blog zelf aanvullen.
Ik hoef niet per onderdeel een uitleg te geven want al deze problemen hebben wij te wijten aan de achterhaalde gedachtengang van onze politieke partijen en hun visie waarin zij denken hier een verandering in te kunnen maken door op zaken te gaan bezuinigen die juist tot het tegenovergestelde effect leiden dan ze denken, en de overige personen die mede verantwoordelijk zijn voor de maatschappelijke verslechtering zijn WIJZELF.
Ja, helaas ook wij zijn medeplichtig...Alleen krijgen wij nauwelijks tot geen mogelijkheid om mee te denken en beslissen aan verbeteringen.
Het klinkt allemaal zo ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel logisch en simpel, als je er maar voor open wil staan om te luisteren naar wat je mede-mens heeft te zeggen.
Dat is namelijk onze valkuil en van onze regering....we denken niet meer als mens maar als diplomaat.
Pas als we ons kunnen inleven als individu, die zelf ook te maken heeft met deze ondergang, kunnen ze beseffen dat de Nederlandse maatschappij niet gebaat is bij bezuinigingen maar door juist te veranderen van tactiek en daarvoor moet je kunnen denken aan hoe en waarom.
Elk handelen leidt namelijk tot een gevolg en dat is niet altijd de juiste weg.
Soms moet je je kunnen inleven in dat wat voor jou van belang is om een normaal en voorspoedig leven te kunnen leiden.
Als je daartoe in staat bent dan kunnen we met zijn allen tot 1 conclussie komen....Wij hebben het zelf in de hand gehad.....
Dure campagnes om mensen bewust te maken van hun rook en drank gebruik heeft geen enkele nut als men voortdurend geconfronteerd blijft worden met het aanbod van deze zeer ongezonde en kanker verwekkende producten.
De enige remedie is deze producten gewoonweg niet meer aan te bieden of zoals bepaalde dranksoorten alleen in speciaalzaken te verkopen die ontoegankelijk zijn voor onze jeugdigen.
Nederland is in de laatste 35 jaar enorm snel gegroeid in de maatschappelijke vooruitgang en daar hebben we met zijn allen van kunnen genieten, maar is dat wel zo verstandig geweest?
Wat voor ernstige gevolgen hebben die economische ontwikkelingen voor ons opgeleverd?
Kijk maar naar wat er momenteel allemaal gebeurt en gaat gebeuren.
1 ding is duidelijk: De Nederlandse bevolking is door al deze maatschappelijke veranderingen zo materialistisch en hebberig geworden, dat men egoistischer, veeleisender en veel minder sociaal is geworden naar zijn medeburgers in Nederland.
Al worden de rookwaren nog zo duur en de zorgkosten voor kankerbestrijding en onderzoeken zo hoog.....stoppen met roken zullen de mensen niet want hoe meer je ze dingen verbied...hoe meer ze tegen zullen werken.
Een ongezond product niet meer invoeren en verkopen is de enige effectieve oplossing.
En zolang de ongezonde, vette producten goedkoper blijven dan de gezonde magere producten, zal obesitas en overgewicht alleen maar toenemen.
Er is veel te veel aanbod aan ongezond voedsel op de markt wat men helemaal niet nodig heeft.
Men kan bij een terugdringen van een product wel de financiele overwegingen op de weegschaal gaan leggen, maar zolang men niet verandert, zullen de kosten en tekorten toenemen ten nadele van een groeiende bevolking.
Om ons bewust te worden van wat wij met ons land hebben gedaan, moeten we toch weer even terug kijken in het verleden:
IK STEL MIJN VERLEDEN ALS VOORBEELD!
Ik ben geboren in 1970 in Amsterdam, 1 van de drukste steden van Nederland.
In de eerste 10 tot 15 jaar van mijn leven, waren er nog weinig auto's in de straat, telefoonhokjes op bijna elke hoek van een straat, en er waren nog geen computers.
Levensmiddelen waren schaars in keuze en op school leerden we nog rekenen uit onze hoofd.
Tuurlijk bestond er toen wel criminaliteit, maar je hoorde er toen nog niet zoveel over.
Maar er was toen nog veel leven en menselijkheid op straat.
Kinderen speelden op straat tikkertje, knikkeren, verstoppertje enz.
Als ik met een vriendinnetje of vriendje wilde spelen, dan liep ik naar haar of zijn huis om te vragen of ze buiten mochten spelen.
Als mijn moeder boodschappen moest doen, dan moesten mijn 2 broers en ik mee en liepen we wel 3 x heen en weer van de ene winkel naar de andere en tussendoor de volle tassen thuis brengen. Ik woonde op 3 hoog dus dat was flink wat op en neer.
Mijn vader werkte veel omdat mijn moeder thuis bleef vanwege mijn broers en ik en ze dus moesten rondkomen van 1 inkomen.
Vroeger werkten er niet zoveel moeders omdat de kinderen opgevangen moesten worden van school, dat was toen nog heel normaal.
Ondanks dat hadden we het niet slecht omdat er toen ook nog niet zo veel luxe op de markt was waardoor wij onze eigen fantasien en plezier konden ontwikkelen in ons spel.
Er bestonden geen computers en computerspelletjes dus speelde de jeugd op straat.
We waren in onze jeugd altijd actief op straat en hadden genoeg fantasie in wat we gingen spelen.
S'avonds gingen we wel moe en voldaan naar bed.
Tegenwoordig is dat wel anders.
Kinderen hebben nog maar weinig fantasie op straat en knikkeren of tikkertje zie je ze niet meer spelen.
De jeugd komt nu thuis van school en duikt achter de computer en ze communiceren afgezondert van elkaar thuis via een sms of chat site middels de computer of mobiele telefoon en ja....zelfs via de spelcomputers zoals de nintendo.
Dat is dus die technologie van tegenwoordig die de jeugd verpest en in de schulden werpt die de ouders dan kunnen betalen of ze zorgen wel dat ze er via duistere wegen aan komen.
Wat is er nog van belang?
Men klaagt over de jeugd dat ze niks te doen hebben, hangjongeren slopen speeltuinen en bushokjes of zijn op tienerleeftijd al zwanger, aan de drank en/of drugs en hebben al geregeld te maken gehad met de reclassering.
Jeugdzorg heeft hierdoor een lange en zware taak om deze groep jongeren en diens opvoeders aan te pakken.
De ouders worden als schuldigen aangewezen.
Maar wat is de ware oorzaak en wat voor gevolgen heeft dat met zich meegebracht?
Nu worden de ouders ervoor aangekeken en aangewezen als schuldige omdat ze niet voldoende aandacht aan hun kinderen besteden en hen verwaarlozen en vervolgens komen ze bij jeugdzorg terecht en worden de kinderen uit huis geplaatst.
Ouders worden vaak ten onrechte beschuldigt van verwaarlozing omdat zij genoodzaakt fulltime moeten werken om eventuele schulden te kunnen betalen of gewoon om op een redelijke wijze rond te kunnen komen want wat onze regering ook wil, alles is tot nog toe in ons nadeel gebleken.
Huren rijzen de pan uit, zorgverzekeringen worden extreem duur en vele kosten in zorg en medicatie worden niet meer vergoed.
onze werkgevers weigeren mee te werken aan een goed systeem om moeders op tijden te laten werken die aansluiten op de schooltijden van de kinderen en ze weigeren om mee te betalen in kosten aan opvang.
Kinderen naar een voorschoolse of naschoolse opvang te brengen is financieel ook niet meer haalbaar en dan willen ze nu, naar blijkt, de opvang kosten weer gaan verhogen.
Niet slim dus van die regerings ambtenaren, want het tijdperk dat de moeders voor het ouderschap gaan kiezen gaat op deze manier weer oplaaien en daarmee zal de arbeidsmarkt ook weer terug vallen.
Daarbij gaan ouders steeds meer hulp in opvang regelen binnen de familie-gerelateerde kringen en/of zo op elkaar afstemmen dat beide de opvang voor de kinderen zelf opvangen door de werkdagen te gaan verdelen.
HANDELEN MET DE KNIP DICHT!
Het grootste landelijk probleem zal de jeugdzorg zijn en daarbij ons juridisch gerechtssysteem.
Door al deze bezuinigingen belanden kinderen in de vergetelheid.
Gebroken gezinnen rijzen de pan uit en kinderen worden het slachtoffer van vechtende ouders om een omgang met de kinderen te behouden waardoor de kinderen weinig tot geen contact meer krijgen met de vertrokken ouder en diens familie.
De verzorgende ouder is kwaad en wraakzuchtig en stelt alles in werking om de niet verzorgende ouder uit het leven van het kind te verbannen en trekt het kind daarin mee om het kind te vervreemden van de andere ouder, zonder te beseffen wat ze het kind aan schadelijke gevolgen in geestelijke en emotionele ontwikkeling toebrengen.
Gezinsvoogden en bureau jeugdzorg komen ogen en oren tekort en kunnen de hulpvraag omtrent de jeugd niet meer bol werken.
Niet verzorgende ouders stoppen zich in financiele en emotionele ellende om via zeer dure en lange juridische wegen hun kinderen te behouden.
Veel kinderen belanden door ernstige gezinsproblematiek en vechtende ouders in instellingen of bij pleeggezinnen en krijgen te maken met reclassering doordat zij in de criminaliteit belanden, in handen vallen van loverboys, hangen op straat op onmogelijke tijden enz.
Veel kinderen komen uit gebroken gezinnen of nieuw samen-gestelde gezinnen en verkeren in een situatie tussen 2 ouders die een (vecht) scheiding uitvechten en veel juridische strijd voeren.
Op dit moment is dit 1 van de voornaamste redenen waardoor kinderen bij jeugdzorg terecht komen.
Echter ons rechtssysteem is dermate slecht dat de situatie geheel verslechterd waardoor vele kinderen en jongeren het slachtoffer worden van kindermishandeling en vaak met de dood tot gevolg.
In vele gevallen gaat het om een omgangsregeling van de kinderen tussen 2 ouders die door 1 van de ouders wordt gesabotteerd.
Kinderen worden de omgang met de andere ouder geweigert en diens familie en vele juridische zaken zijn het gevolg.
Helaas wordt er nog te weinig resultaat geboekt en de familie drama's nemen dan ook in steeds kortere periodes toe.
Het meerendeels betreft het de vader die om een omgang met de kinderen moet procederen en meestal verliest.
Kinderen worden steeds meer in de strijd meegevoerd en moedwillig van de andere ouder verwijdert en door de verzorgende ouder dermate belastend geinformeerd dat het kind uiteindelijk geen omgang meer wenst. Dit noemen wij ''oudervervreemding''
en het kind wordt een PAS-kind. Uiteindelijk verstoot het kind de niet verzorgende ouder en wenst geen omgang meer.
Vele ouders procederen met 10 tallen rechtzaken en verliezen uiteindelijk het kind alsnog uit het oog.
En dat is nu precies wat onze regering drastisch moet gaan veranderen.
Bezuinigen in de zorg voor de jeugd is zinloos en zal onze jeugd nog verder ten onder laten gaan, maar de regering kan wel de juridische wegen korter maken en toegankelijker.
Daarbij moeten de regels omtrent het nakomen van gerechtelijke procedures drastisch worden aangescherpt.
Het niet nakomen van een gerechtelijke uitspraak zonder pardon bestraffen.
Wat voor een kind nog het meest van belang is om een omgangsregeling te realiseren zonder al die juridische gevechten is een geautomatiseerde gezagsvoering.
Dat wil zeggen dat op het moment dat een vader zijn kind na geboorte aangeeft bij bevolkingsregister en een erkenning heeft getekend, daarbij ook automatisch het gezag zal hebben naast de moeder.
In de praktijk is wel gebleken dat het apart aanvragen van het gesamelijk gezag onnoemelijk veel problemen kan geven in de toekomst met name na een scheiding.
Als een vader geen gezag heeft, is het moeilijk om deze na een scheiding alsnog te krijgen.
Zonder gezag heeft de vader weinig tot geen rechten op het verkrijgen van gegevens omtrent de algehele ontwikkeling van het kind en dat kan in een (vecht) scheiding tot veel ellende en omgangsproblematiek met het kind.
Dergelijke situaties lijden steeds meer tot zeer ernstige nadelige gevolgen voor het kind en mogelijke betrokkenen. Familiedrama''s zijn een groeiend probleem.
Rechters spreken inmiddels wel in scheidingszaken over de problemen omtrent omgang met kinderen en erkent het probleem "ouderverstoting" maar oordeelt nog altijd in nadeel van de vader.
Er worden nu wel moeders in gijzeling genomen als ze niet meewerken aan een omgang, maar ook dat is inmiddels via de media gebleken dat het geen effect heeft op de moeder en hen juist des te meer in de tegenaanval doet werpen waarna de vader daarna alsnog buiten staat.
Er gaan duizenden Euro's gemoeid aan dergelijke rechtzaken....wat gebeurt er met dat geld?
Waarom zegt men niet gewoon tegen een vader dat er niet geprocedeert hoeft te worden omdat hij toch verliest en dat het weggegooid geld is?
Een simpel alternatief om het omgangsprobleem de kop in te drukken is het koppelen van de Alimentatie-plicht aan de omgangs-plicht.
Als er een kind ongegrond van een ouder weggehouden wordt, dan moet het de andere ouder mogelijk gemaakt worden om dan geen Alimentatie te hoeven betalen zonder tussenkomst van vele rechtzaken.
De ouders behoren dit soort regelingen al bij het beginnen van een zwangerschap ten gehore te krijgen.
Voorlichting over de zorgverplichting en toekomst gerichte zaken als een scheiding omtrent de kinderen.
Als een Alimentatieplicht essentieel gemaakt wordt na het willen van een scheiding of breuk dan moet het ook duidelijk zijn dat als een kind wordt weggehouden zonder een geldende reden die ook onderzocht dient te zijn, de niet verzorgende ouder dan ook voor die maand de alimentatie mag inhouden.
Als deze regels duidelijk en vastgelegd zijn, zal er ook aanzienlijk minder omgangsproblematiek zijn.
Als ons rechtssysteem op de wijze blijft doorgaan zoals deze nu plaatsvind kunnen we nog heel wat familiedrama's verwachten en kindermishandeling zal ernstige vormen gaan aannemen ten nadele van de toekomst van onze jeugd.
Minister Rouvoet sprak in 2008 een noodsignaal uit over de vergrijzing en vroeg de burger om meer baby's te gaan maken.
Als onze regering de regels en wetten omtrent de jeugd en de omgang blijft honoreren, zal de vergrijzing alleen maar toenemen.
De burgers worden bang om kinderen te willen maken, alleen al door al die problemen met jeugdzorg die we horen in de media, de kindermishandelingen als ouderverstoting die zeer snel toeneemt en niet serieus wordt genomen door justitie en jeugdzorg waardoor de plegers ongestoord hun gang blijven gaan en vaders veel financiele ellende maken door juridische middelen voor omgang an te wenden zonder hun kinderen te mogen zien.
Opvangmogelijkheden worden steeds moeilijker omdat deze alleen maar duurder worden.
Werkgevers die teveel eisen stellen aan de vrouwelijke werknemers waardoor zij niet aan het werk kunnen vanwege de kinderen of juist heel veel werken om financiele redenen en daardoor de kinderen aan hun lot over laten.
Men spreekt nu al over drastische huursverhogingen en vandaag hoorde ik dat de huizenmarkt ook zeer slecht gaat.
Vinden jullie dat nou vreemd , beste leden in Den Haag?????
Nederland valt in een uitzichtloze financieel gat en de regering bakt er niks van.
Als jullie nu eens logisch gaan nadenken als een mens en al jullie problemen op 1 hoop gooien.
Daarna ga je kijken in welk politieke partij dit probleem het beste past.
Jezult merken dat er van elke partij wel een probleem bij zit.
Daarom is het zo belangrijk dat er van al die verschillende partijen 1 partij wordt gemaakt.
Jullie kunnen lang of kort met de koningin discussieren over welke partijen een gesamelijk debat moeten vormen, maar door een aantal uit de vele te plukken kom je toch een aantal zwakke punten tegen omdat je overal en van iedereen steun en advies nodig hebt.
Het is van de zotte dat wij als burgers moeten stemmen op 1 partij terwijl elk partij wel een punt heeft waar Nederland afhankelijk van is in onze economische groei.
We hebben ze allemaal nodig en daarom heb ik op niemand gestemd.
Er hoort 1 gesamelijke partij te zijn met die zaken die van belang zijn om een natie te vormen en te behouden. Kindzaken, het millieu, het bedrijfsleven, de etnische groeperingen, veiligheid enz. zijn allen even belangrijk voor onze samenleving en horen in 1 partij samengevoegd te zijn.
Dat levert een volle 2e kamer op en alle zetels zijn gevuld.
Laat de burgers meedenken...uiteindelijk hebben zij de levenservaring en denken uit menselijke opinie en niet in cijfers en onderzoeken die op hun beurt veel tijd en geld kosten.
Vroeger had men een koningshuis en de koning of koningin regeerde.
Waar is dat gebleven?
Zoals ik het nu begrijp doen de regeringsleden de beslissingen en mag de koningin alleen maar haar handtekening zetten.
Dat klopt niet.
De koningin hoort te regeren en de regering hoort te adviseren aan de hand van wat men in de samenleving ervaart.
Nu komt er meer eigen belang boven en niet het belang van de burger.
Ik hoop dat men in Den Haag de ogen heel snel opent en zich bewust wordt van wat er daadwerkelijk afspeelt in ons land en wat de daadwerkelijke oorzaak is.
Alle daden hebben een oorzaak en gevolg, maar die kun je oplossen door veranderingen in te voeren en niet met bezuinigingen op de zaken die juist zo van belang zijn om dat te doen wat wij als Nederland ooit zo goed konden: Samenleven en werken als 1 natie.
*Geef mensen meer bevoegdheden binnen het bedrijf en je hebt meer werknemers.
*Geef moeders de kans om te werken op basis van school gerelateerde werktijden en je hebt minder opvang problemen en meer vrouwelijke werknemers.
*Geef mensen met een beperking een passende taak die ze kunnen beoefenen. Ze kunnen meer dan men denkt en leveren zo een bijdrage aan de samenleving.
*Wil je de obesitas en overige hart en vaatziektes terugdringen??? zorg dan dat de gezonde levensmiddelen toegankelijker worden en de vette produkten verminderen. Ook de zorgsector zal daarin een begroting aan opleveren door minder vraag voor dietisten enz.
*Wil je dat men stopt met roken????? stop dan met die belachelijke accijns toevoegen want dat werkt toch niet en wekt aggressie en criminaliteit op. Gooi het uit de markt.
*Drank kun je alleen in speciale zaken laten verkopen om het ontoegankelijk voor jongeren te maken.
*Zorg dat de rechters strakker werken en de regels aanscherpen.
Meteen bij scheiding een omgang vastleggen in combinatie met Alimentatieplicht.
Indien de omgang niet wordt nageleefd kan in overleg dan de alimentatie voor die betreffende week ingetrokken worden.
Wat zal dat gaan schelen in juridische kostbare rechtzaken!
Jeugdzorg kan ook meer betrokken worden met de omgang tussen beide ouders.
Het kind zal dan ook moeilijker belast kunnen worden met "ouderverstoting" omdat de moeder al op haar plicht wordt gewezen en wat er gebeurt als ze niet meewerkt.
Is er daadwerkelijk een gegronde reden om de kinderen niet bij de andere ouder te laten, dan zijn er de bestaande onderzoeken om dat te bevestigen en vast te leggen in geschrift.
*Bij erkenning van een kind een automatisch gezag invoeren die door beide ouders ondertekend zal zijn.
*Ook dit levert minder juridische strijd en meer veiligheid en duidelijkheid voor het kind.
*landelijk op school invoeren van voorlichting met betrekking tot omgangsproblematiek.Momenteel is het programma van KIES in omloop waarbij kinderen begeleid worden om te gaan met een scheiding tussen ouders maar ook om hun problmatiek herkenbaar en bespreekbaar te kunnen maken bij een vertrouwens persoon zodat het kind meteen geholpen kan worden en indien nodig de ouders.
Kinderen en jongeren zijn tegenwoordig al vroeg aan hun lot overgeleverd omdat beide ouders (moeten) werken van 08:00 tot 18:00 om financieel rond te kunnen komen of omdat zij willen genieten van alle luxe die onze maatschappij steeds weer ontwikkelt.
Men noemt deze groep SLEUTELKINDEREN.
Ze krijgen een huissleutel mee naar school om zich na schooltijd te vermaken tot 1 van de ouders van zijn haar werk thuiskomt.
Niet onlogisch als je je bedenkt dat de naschoolse opvang steeds duurder wordt
Wat doen deze jongeren dan allemaal in hun vrije, ongecontrolleerde tijd?
Slenteren op straat, hangen achter de computer, sexuele interacties met vriendjes enz.
Jongeren hebben al vroeg schulden door de invoer van al die verschillende computers en spelletjes en bovenal de mobiele telefoons.
Door die mobiele telefoons komen kinderen minder buiten. Ze gaan niet meer lopend naar het vriendje of vriendinnetje om te vragen of ze buiten komen spelen en dingen bespreken doen ze per telefoon of e-mail.
Computer, internet en mobiele telefonie zijn mooie en goede uitvindingen maar wordt volledig belangeloos en ongecontroleerd gebruikt waardoor veel jongeren schulden maken en niet verder komen dan hun slaap/ studeer kamer.
1 van de gevolgen daarvan is dat er een flinke toename is in overgewicht onder de jeugd en jongere.
Verder worden onze jongeren steeds meer ontevreden en willen meer luxe.
Volwassenen van mijn generatie past zich graag aan aan al deze (luxe) voorzieningen, maar zien ze het belang van deze apparaten nog wel?
Vroeger stonden we met zijn allen in de keuken af te wassen en had je altijd wel wat te vertellen over je dagbesteding of schoolervaringen.
Tegenwoordig heft elke huishouden wel een vaatwasser en zitten de kinderen uit te buiken achter de pc na het avondeten.
Huishoudtaken doen ze niet meer want daar hebben we onze technische apparaten voor toch!
Een ander zeer toenemend maatschappelijk probleem is Obesitas en verschillende ziektes zoals Kanker.
Ook dat is een negatief factor van onze vooruitgang.
Vroeger had je gewone chips en wel wat koek en snoep, maar dat was in verhouding met heden nog goed te overzien.
Tegenwoordig struikel je over de schappen met vele soorten koek, snoep en chips.
Er komen steeds meer snack en frituur producten.
Door de economische crisis wordt er ook veel vetter gegeten en dat is niet zo vreemd, want dat is veel goedkoper.
Een gemiddelt huishouden leeft op bijstandsniveau en kan zich geen ons kipfilet veroorloven.
Zij zullen dus veel eerder voor de leverworst gaan.
Als men onderzoeken zou gaan doen naar welke bevolkingsgroep meer obesitas verschijnselen vertoont, dan zul je gauw ontdekken dat dat in de gezinnen met een modaal inkomen het meest voorkomt evenals de gezinnen op bijstandsniveau.
Als men de obesitas problematiek in Nederland en met name onder de jeugd, terug wil dringen, dan zal men de aangeboden levensmiddelen moeten veranderen in prijs.
Men is eerder geneigd om gezonde levensmiddelen aan te schaffen als deze ook betaalbaar zijn.
Nu zal men eerder patat en pannekoeken eten en de vette vleeswaren omdat dat veel goedkoper is dan magere producten.
Toen ik in 2000 ging scheiden van mijn ex woog ik ruim 106 kilo.
Ik was op dat moment 6 maanden zwanger en mijn man vertrok van het 1 op de andere moment en liet mij achter met een 2-jarig kind en een huur van ruim 750 gulden.
Het duurde ong.4 maanden voor ik de huursubsidie en mijn bijstandsuitkering rond had en inmiddels was mijn 2e dochter geboren en had dus luiers en flesvoeding nodig.
Mijn ex weigerde om mij tot die tijd financieel te ondersteunen waardoor ik 4 maanden heb geleefd van de bamisoep om zo mijn kinderen hun eten en kleding te kunnen geven.
Alimentatie kreeg ik niet omdat we bij de scheiding hadden afgesproken dat ik geen alimentatie zou ontvangen en hij de schulden zou betalen.
Ik kon dus geen eten voor mezelf betalen waardoor ik in de laatste 3 maanden van mijn zwangerschap ruim 20 kilo verloor.
Toen de huursubsidie en bijstandsuitkering eenmaal rond was, had ik net genoeg om mij en mijn kinderen te voorzien van eten en drinken maar ik kon geen dure dingen kopen waardoor er veel patat en ander frituur en panekoeken werd gegeten.
Kipfilet en rookvlees op brood was te duur dus de leverworst en zoet beleg was het voornaamste.
Drinken deden we alleen water of aanmaak limonade.
Dit soort schrijnende situaties zien we vandaag de dag steeds meer.
Gezinnen die gebruik maken van de voedsel bank neemt toe en de schuldhulpverlening draait overuren en kan de aanvragen niet meer bolwerken.
En dan wil onze parlementsleden NOG MEER gaan bezuinigen????????
Dat wordt onze ondergang!!!!!!!!!!!!!!!1
Als jullie huursverhogingen toestaan zullen er meer gezinnen dakloos worden.
Huizen verkopen kunnen jullie niet meer omdat mensen bang zijn om risico's te nemen die jullie zelf veroorzaken.
Zorgkosten en kinderopvang wordt te duur en werkgerelateerd ouderschap is practisch onmogelijk.
Salarissen bevriezen en mensen verliezen hun baan.
Tuurlijk durft men dan geen huis meer te kopen.
Denk na en leef naar de noodroep van de burger!
Ik wou dat ik eens bij jullie in de zetels mocht zitten en mijn woordje mag doen.
Realisme kan deze maatschappij wel gebruiken.
Mijn dank,
Brenda Welling
Er gaat geen dag voorbij dat we niet geconfronteerd worden met de cabinets oorlog onder de parlements leden en welke problemen zij aandragen om wel weer ergens op te bezuinigen, zonder zich ervan bewust te maken of dit wel de juiste aanpak is om ons land weer op de rails te krijgen.
Door in de loop der jaren allerlei veranderingen en (overbodige) technologische producten door te laten voeren zonder zich maar af te vragen wat de nut ervan is en of het een positief effect zou kunnen opleveren op een gezonde en veilige groei van de nederlandse bevolking, waar dan ook nog eens zeer kostbare en onnodige middelen voor moet worden ingezet, zijn de daadwerkelijke problemen hierdoor dermate verwaarloosd en niet voorzien, dat ons Nederlands volk is omgetoverd tot een materialistisch, zeer hebberig en egoistisch land met groeiende problemen als financiele tekorten en gebrek aan goede arbeidsvoorzieningen omdat men steeds meer eist en verwacht van een gemiddelde inwoner die op zijn/ haar beurt niet meer in staat is of kan worden gesteld om aan deze bizarre en onnavolgende verwachtingen te voldoen.
Er is geen samenwerking meer binnen de parlements muren maar een ware strijd onder de parlementaire leden omdat zij al de belangrijkste zaken die nodig zijn om 1 natie te vormen, hebben verdeeld in verschillende partijen en daardoor afzonderlijk om een plekje in de politiek te veroveren door zich verkiesbaar te stellen.
De ene partij is gericht op het milieu en de andere op de arbeids markt of jeugd afhankelijke voorzieningen.
Iedereen vecht voor een eigen visie maar we hebben juist van allemaal wat nodig.
Door al deze broodnodige voorzieningen van elkaar los te maken creeer je een apartheid onder de bevolking en loop je risico's dat de onderlinge bevolking zich tegen elkaar keert omdat een ieder individu een eigen persoonlijke keuze heeft.
Om een eigen keuze en belangen in deze te behouden wordt men strijdlustig en egoistisch omdat zijn/haar keuze op dat moment veel belangrijker zou zijn dan dat van die ander terwijl we juist alle belangrijke punten nodig hebben om een samenleving te vormen.
Dit is dus ook momenteel het geval onder de verkiesbare leden.
De 1 vecht voor een beter millieu terwijl de ander de rechten van het kind vooropsteld.
Beste parlements-leden....STOP DEZE ONZIN EN START EEN GESAMENLIJKE PARTIJ!
We hebben maar 1 partij nodig die gesamenlijk zorgt voor onze veiligheid en een gezonde bevolkingsgroei.
Onze samenleving is niet alleen afhankelijk van een betere arbeidsmarkt of minder toename van etnische inwoners.
Vanaf het moment dat je als embryo in de buik van je schepper groeit heb je al te maken met een hulpvraag anders kan je nooit gezond op de wereld gebracht worden laat staan dat je deze fase overleeft.
De veiligheid en gezondheid van je schepper is dan al van belang om jouw gezond op de wereld te kunnen zetten.
Daarvoor is de veiligheid, zorgaanbod en gezonde voeding en arbeidsvoorwaarden van crusiaal belang. Milieu, voeding, aangepaste werktijden, financiele voorzieningen en gezondheidszorg zijn daarin een belangrijke schakel.
Als er al wordt geschrapt in goede zorgvoorzieningen, wie zorgt dan voor een goede gezonde en veilige zwangerschap om de baby gezond ter wereld te brengen?
Er wordt nu veel gesproken over verhogingen in zorgkosten, schrappen van zorgvoorzieningen en meer kosten in medische zorg en opvang die voor eigen rekening komen.
Veel mensen hebben al niet veel financiele mogelijkheden en als dan ook nog eens meer kosten erbij gaan komen, dan zal men niet meer kiezen voor een groot gezin laat staan of ze nog wel kinderen willen.
Wat dachten jullie anders waardoor de vergrijzing zo toeneemt?
Vroeger had je niet veel keus en was er ook geen grote gelden maar wel grote gezinnen.
Dat komt mede door de toen nog redelijk goede voorzieningen in zorg en er was genoeg werk.
Er waren geen computers en vele machines die het werk van de werkende bevolking overnam.
Iedereen werkte hard en met ziel en zaligheid voor zichzelf en/ of gezin.
Financieel was er ook niet veel maar de mensen waren toendertijd wel veel gelukkiger omdat er niet zo veel materialistische zaken als computers en spelletjes bestonden en er was nagenoeg beperkte keus in voeding en andere zaken voor een volwaardig leven.
Gezinsspellen zoals monopoly werden veel als gezin gespeelt en zorgde voor een idealistisch beeld van zoals een gezin hoort te leven en genieten van elkaar.
Kinderen waren fantasierijk en speelden nog op straat. Ze waren actief en gezond in beweging en kregen de nodige aandacht en zorg van de moeder terwijl de vader voor het financiele gedeelte zorgde door zijn werk te doen.
Kinderen gingen mee met boodschappen doen en men deed gesamenlijk de afwas.
Door al die technologische vooruitgang zijn de burgers vervangen voor de moderne techniek die ook nog eens vele miljoenen kosten en waardoor er veel gezinnen geen gesamenlijke activiteiten meer delen, mensen zonder werk kwamen te zitten, waardoor ook de moeder verplicht werd te gaan werken en het aangaan van schulden in rap tempo toenam.
Computers en mobiele telefoons werden ontwikkelt en voor we het wisten had bijna iedereen er wel een, maar daarna volgde ook de financiele ellende die tot op de dag van vandaag ernstig toeneemt en ten nadele komt van de Nederlandse bevolking.
Mankracht wordt vervangen voor gecomputeriseerde en geautomatiseerde technologie waardoor er meer banen worden geschrapt en hogere en duurdere opleidingen worden geeist om met deze technologie om te kunnen gaan.
De hart en vaatziekte, kanker verschijnselen en Obesitas zijn inmiddels volks ziektes nr.1 omdat de verveling wordt opgevangen door meer ongezonde activiteiten als drank, roken, voeding en computer spellen in plaats van werken buiten huis, sporten en buiten spelen.
Bureau jeugdzorg draait overuren omdat de jeugd en jongeren in gedrag en opvoeding te wensen over laten doordat zij door de technologische groei in de samenleving niet meer worden gestimuleerd om actief deel te nemen aan een gezonde en veilige samenleving. Daardoor is ook de groei van kinderen met ADHD en andere beperkingen sterk toegenomen.
Kinderen missen in de belangrijkste jaren van hun leven een goede zorg en opvoeding en aandacht van de moeder doordat er gewerkt moet worden.
Vroeger was het er ook al maar doordat de jeugd zich destijds met activiteiten op straat goed kon vermaken en de werknemer nog veel meer handarbeid had, werd deze hyperactiviteits-stoornis sterk onderdrukt.
Door de komst van de computer en aanverwante technologie en de mobiele telefoon dreigen jongeren snel in schulden te raken, zijn nagenoeg niet meer actief bezig met beweging en sport en doen geen moeite meer om sociale contacten te behouden zoals vroeger...lopen naar een vriendje om buiten te spelen. De verveling slaat over in criminaliteit en wangedrag en de beperkingen zoals ADHD zijn sterk zichtbaar en niet meer te onderdrukken.
Daarnaast zijn ze overgeleverd aan een ongecontroleerde vroegtijdige zelfstandige jeugd omdat ze jongere gezinsleden moeten opvangen als beide ouders werken en de opvang te duur is of alleen achter blijven.
Ze zijn door al het aanbod van de (onzinnige) technologie hebberig geworden en vaak krijgen ze alles ter compensatie voor hun zelfstandigheid voor hetgeen de ouder niet kan invullen naar behoefte.
Men wil steeds meer en zal dan ook niet zonder schroom zichzelf daarvoor in de schulden steken.
De gevolgen kunnen we hedendaags wel dromen.
De schuldhulpverlenings trajecten kunnen de aanvragen om de schulden op te vangen niet meer aan en vele gezinnen leven op straat of onder curatele.
Goede opleidingen zijn onbetaalbaar voor een modaal gezin of bijstandsgezin waardoor er geen hoogopgeleidde werknemers meer vergaard worden en er een gebrek aan goed opgeleid personeel voor al die technologische vooruitgangen ontstaan met een gat in de arbeidsmarkt tot gevolg.
Kinderen verliezen de zorg en aandacht van de moeder omdat ze genoodzaakt wordt om te werken en niet thuis kan zijn om de kinderen op te vangen tussen de middag voor een boterham of s'middags na school.
Er waren dus toen ook geen kosten nodig voor dure opvang voor de kinderen die we hedendaags niet meer weg kunnen denken.
Nu heeft men het weer over het verhogen van opvangkosten??????
De tijden van vroeger zullen dan ook weer gaan aanbreken. Alle moeders verbreken hun werk of worden ontslagen omdat ze geen ploegendiensten kunnen of willen draaien door aanwezige kinderen die ouderzorg behoeven.
Ook ik zit in dat schuitje omdat mijn baas weigert mee te werken aan mijn starttijd.
Ik wil eerst mijn kind naar school brengen voor ik naar mijn werk ga en dat mag niet!
Gisteren heeft er een spoeddebat met de koningin plaatsgevonden omdat er zo snel mogelijk een kabinet moet worden samengesteld maar welke partijen daar het beste voor in aanmerking komen, zijn ze nog wel even over aan het discussieren.
Moet de grootste partij met de meeste zetels de leiding gaan nemen?
Ik vraag mij af of ze enig idee hebben of ze wel weten waar ze mee bezig zijn.
Onlangs hebben de verkiezingen plaatsgevonden en aan de hand van de meeste stemmen is er een nieuwe partij de hoofdrol gaan spelen.
Wat al die verschillende partijen nu voor nut hebben is mij een raadsel.......Elke partij afzonderlijk heeft wel een belangrijk punt.
Door al de belangrijke zaken van elkaar te scheiden en zo afzonderlijke partijen te scheppen, creeeer je een politieke debatvoering om je eigen opinie op de voorgrond te krijgen.
Maar we hebben ze juist allemaal nodig om een goede en gezonde samenleving te kunnen behouden.
Er worden verkiezingen gehouden om een politieke partij te kiezen die de belangen van Nederland moet gaan behartigen.
Ik wil helemaal niet op 1 partij stemmen, ze hebben allemaal wel een belangrijk standpunt die een belangrijk deel is voor mij om te leven en ik kan niet stemmen op alle partijen tegelijk.
Veiligheid, de arbeidsmarkt, kinderzaken als jeugdzorg, justituele belangen, het milieu.....we hebben ze allemaal nodig.
Maak dan 1 grote partij, haal van alle partijen de belangrijkste zaken eruit en creeer daar een goede samenleving mee.
Je hebt dan een volle zaal in Den Haag en alle zetels zijn gevuld.
Geen onzinnige verkiezingen die onnozele onrust veroorzaken binnen de politiek en bij de burger.
Geen onnodige kosten meer voor al die verkiezingen en madia marathons om jezelf als belangrijkste partij verkiesbaar te stellen.
Al dat geld had ook in de jeugdzorg of zorgkosten gestopt kunnen worden of er had een oud verpleeghuis van gerenoveerd kunnen worden.
Jullie moeten ons het voorbeeld geven, maar hoe kan dat als jullie, als onze regeringsleden ( onze belangen behartigers), geld over de balk gooien om je eigen partij zo goed mogelijk voor de dag te willen laten komen tijdens verkiezingen waarvan jullie alleen maar onrust en wanorde scheppen bij de burgers omdat men niet weet en kan kiezen voor wat voor hen het belangrijkste standpunt is omdat de voornaamste zaken, die onze samenleving tot 1 geheel moeten vormen, over verschillende partijen is verdeeld.
Geef de Koningin het recht op de eindvisie en je bent weer 1 natie.
Zo leidt je een goede regering en heb je je samenleving achter je staan.
Iedereen wordt dan op een gelijkwaardige wijze begeleid en gestimuleerd om samen belangrijke plaats in te nemen in het ontwikkelen van een prettige en veilige samenwerking en samenleving in plaats van een machtsstrijd binnen onze politiek om wie de meeste zetels binnenhaald en zijn of haar standpunten aanvecht en naar mijn mening is dat een prehistorisch regeltje wat al heel lang geen effectief middel meer is om ons land goed en gesamelijk te laten functioneren met zeer zware maatschappelijke problemen tot gevolg waar ons land wel eens aan ten onder zou kunnen gaan.
Laten we onze problemen nog eens op een rijtje gaan zetten, die heden aan de orde van de dag zijn en daarna eens gaan kijken wat daar nou de oorzaak van is, wie daar een verantwoordelijke rol in speelt en wat de (blijvende) gevolgen hievan kunnen zijn als er niet snel wat gaat veranderen:
1. Vergrijzing,
2. Werkeloosheid.
3. Toenemende criminaliteit.
4. Milieuvervuiling.
5. Toenemende ziektes zoals Kanker en Obesitas.
6. Ernstige tekortkoming vanuit jeugdzorg.
7. Ernstige juridische nalatigheid.
8. Zeer ernstige verwaarlozing van de zorg voor onze oudere medemens.
Er zijn er vast nog meer, maar dat mag de lezer van mijn blog zelf aanvullen.
Ik hoef niet per onderdeel een uitleg te geven want al deze problemen hebben wij te wijten aan de achterhaalde gedachtengang van onze politieke partijen en hun visie waarin zij denken hier een verandering in te kunnen maken door op zaken te gaan bezuinigen die juist tot het tegenovergestelde effect leiden dan ze denken, en de overige personen die mede verantwoordelijk zijn voor de maatschappelijke verslechtering zijn WIJZELF.
Ja, helaas ook wij zijn medeplichtig...Alleen krijgen wij nauwelijks tot geen mogelijkheid om mee te denken en beslissen aan verbeteringen.
Het klinkt allemaal zo ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel logisch en simpel, als je er maar voor open wil staan om te luisteren naar wat je mede-mens heeft te zeggen.
Dat is namelijk onze valkuil en van onze regering....we denken niet meer als mens maar als diplomaat.
Pas als we ons kunnen inleven als individu, die zelf ook te maken heeft met deze ondergang, kunnen ze beseffen dat de Nederlandse maatschappij niet gebaat is bij bezuinigingen maar door juist te veranderen van tactiek en daarvoor moet je kunnen denken aan hoe en waarom.
Elk handelen leidt namelijk tot een gevolg en dat is niet altijd de juiste weg.
Soms moet je je kunnen inleven in dat wat voor jou van belang is om een normaal en voorspoedig leven te kunnen leiden.
Als je daartoe in staat bent dan kunnen we met zijn allen tot 1 conclussie komen....Wij hebben het zelf in de hand gehad.....
Dure campagnes om mensen bewust te maken van hun rook en drank gebruik heeft geen enkele nut als men voortdurend geconfronteerd blijft worden met het aanbod van deze zeer ongezonde en kanker verwekkende producten.
De enige remedie is deze producten gewoonweg niet meer aan te bieden of zoals bepaalde dranksoorten alleen in speciaalzaken te verkopen die ontoegankelijk zijn voor onze jeugdigen.
Nederland is in de laatste 35 jaar enorm snel gegroeid in de maatschappelijke vooruitgang en daar hebben we met zijn allen van kunnen genieten, maar is dat wel zo verstandig geweest?
Wat voor ernstige gevolgen hebben die economische ontwikkelingen voor ons opgeleverd?
Kijk maar naar wat er momenteel allemaal gebeurt en gaat gebeuren.
1 ding is duidelijk: De Nederlandse bevolking is door al deze maatschappelijke veranderingen zo materialistisch en hebberig geworden, dat men egoistischer, veeleisender en veel minder sociaal is geworden naar zijn medeburgers in Nederland.
Al worden de rookwaren nog zo duur en de zorgkosten voor kankerbestrijding en onderzoeken zo hoog.....stoppen met roken zullen de mensen niet want hoe meer je ze dingen verbied...hoe meer ze tegen zullen werken.
Een ongezond product niet meer invoeren en verkopen is de enige effectieve oplossing.
En zolang de ongezonde, vette producten goedkoper blijven dan de gezonde magere producten, zal obesitas en overgewicht alleen maar toenemen.
Er is veel te veel aanbod aan ongezond voedsel op de markt wat men helemaal niet nodig heeft.
Men kan bij een terugdringen van een product wel de financiele overwegingen op de weegschaal gaan leggen, maar zolang men niet verandert, zullen de kosten en tekorten toenemen ten nadele van een groeiende bevolking.
Om ons bewust te worden van wat wij met ons land hebben gedaan, moeten we toch weer even terug kijken in het verleden:
IK STEL MIJN VERLEDEN ALS VOORBEELD!
Ik ben geboren in 1970 in Amsterdam, 1 van de drukste steden van Nederland.
In de eerste 10 tot 15 jaar van mijn leven, waren er nog weinig auto's in de straat, telefoonhokjes op bijna elke hoek van een straat, en er waren nog geen computers.
Levensmiddelen waren schaars in keuze en op school leerden we nog rekenen uit onze hoofd.
Tuurlijk bestond er toen wel criminaliteit, maar je hoorde er toen nog niet zoveel over.
Maar er was toen nog veel leven en menselijkheid op straat.
Kinderen speelden op straat tikkertje, knikkeren, verstoppertje enz.
Als ik met een vriendinnetje of vriendje wilde spelen, dan liep ik naar haar of zijn huis om te vragen of ze buiten mochten spelen.
Als mijn moeder boodschappen moest doen, dan moesten mijn 2 broers en ik mee en liepen we wel 3 x heen en weer van de ene winkel naar de andere en tussendoor de volle tassen thuis brengen. Ik woonde op 3 hoog dus dat was flink wat op en neer.
Mijn vader werkte veel omdat mijn moeder thuis bleef vanwege mijn broers en ik en ze dus moesten rondkomen van 1 inkomen.
Vroeger werkten er niet zoveel moeders omdat de kinderen opgevangen moesten worden van school, dat was toen nog heel normaal.
Ondanks dat hadden we het niet slecht omdat er toen ook nog niet zo veel luxe op de markt was waardoor wij onze eigen fantasien en plezier konden ontwikkelen in ons spel.
Er bestonden geen computers en computerspelletjes dus speelde de jeugd op straat.
We waren in onze jeugd altijd actief op straat en hadden genoeg fantasie in wat we gingen spelen.
S'avonds gingen we wel moe en voldaan naar bed.
Tegenwoordig is dat wel anders.
Kinderen hebben nog maar weinig fantasie op straat en knikkeren of tikkertje zie je ze niet meer spelen.
De jeugd komt nu thuis van school en duikt achter de computer en ze communiceren afgezondert van elkaar thuis via een sms of chat site middels de computer of mobiele telefoon en ja....zelfs via de spelcomputers zoals de nintendo.
Dat is dus die technologie van tegenwoordig die de jeugd verpest en in de schulden werpt die de ouders dan kunnen betalen of ze zorgen wel dat ze er via duistere wegen aan komen.
Wat is er nog van belang?
Men klaagt over de jeugd dat ze niks te doen hebben, hangjongeren slopen speeltuinen en bushokjes of zijn op tienerleeftijd al zwanger, aan de drank en/of drugs en hebben al geregeld te maken gehad met de reclassering.
Jeugdzorg heeft hierdoor een lange en zware taak om deze groep jongeren en diens opvoeders aan te pakken.
De ouders worden als schuldigen aangewezen.
Maar wat is de ware oorzaak en wat voor gevolgen heeft dat met zich meegebracht?
Nu worden de ouders ervoor aangekeken en aangewezen als schuldige omdat ze niet voldoende aandacht aan hun kinderen besteden en hen verwaarlozen en vervolgens komen ze bij jeugdzorg terecht en worden de kinderen uit huis geplaatst.
Ouders worden vaak ten onrechte beschuldigt van verwaarlozing omdat zij genoodzaakt fulltime moeten werken om eventuele schulden te kunnen betalen of gewoon om op een redelijke wijze rond te kunnen komen want wat onze regering ook wil, alles is tot nog toe in ons nadeel gebleken.
Huren rijzen de pan uit, zorgverzekeringen worden extreem duur en vele kosten in zorg en medicatie worden niet meer vergoed.
onze werkgevers weigeren mee te werken aan een goed systeem om moeders op tijden te laten werken die aansluiten op de schooltijden van de kinderen en ze weigeren om mee te betalen in kosten aan opvang.
Kinderen naar een voorschoolse of naschoolse opvang te brengen is financieel ook niet meer haalbaar en dan willen ze nu, naar blijkt, de opvang kosten weer gaan verhogen.
Niet slim dus van die regerings ambtenaren, want het tijdperk dat de moeders voor het ouderschap gaan kiezen gaat op deze manier weer oplaaien en daarmee zal de arbeidsmarkt ook weer terug vallen.
Daarbij gaan ouders steeds meer hulp in opvang regelen binnen de familie-gerelateerde kringen en/of zo op elkaar afstemmen dat beide de opvang voor de kinderen zelf opvangen door de werkdagen te gaan verdelen.
HANDELEN MET DE KNIP DICHT!
Het grootste landelijk probleem zal de jeugdzorg zijn en daarbij ons juridisch gerechtssysteem.
Door al deze bezuinigingen belanden kinderen in de vergetelheid.
Gebroken gezinnen rijzen de pan uit en kinderen worden het slachtoffer van vechtende ouders om een omgang met de kinderen te behouden waardoor de kinderen weinig tot geen contact meer krijgen met de vertrokken ouder en diens familie.
De verzorgende ouder is kwaad en wraakzuchtig en stelt alles in werking om de niet verzorgende ouder uit het leven van het kind te verbannen en trekt het kind daarin mee om het kind te vervreemden van de andere ouder, zonder te beseffen wat ze het kind aan schadelijke gevolgen in geestelijke en emotionele ontwikkeling toebrengen.
Gezinsvoogden en bureau jeugdzorg komen ogen en oren tekort en kunnen de hulpvraag omtrent de jeugd niet meer bol werken.
Niet verzorgende ouders stoppen zich in financiele en emotionele ellende om via zeer dure en lange juridische wegen hun kinderen te behouden.
Veel kinderen belanden door ernstige gezinsproblematiek en vechtende ouders in instellingen of bij pleeggezinnen en krijgen te maken met reclassering doordat zij in de criminaliteit belanden, in handen vallen van loverboys, hangen op straat op onmogelijke tijden enz.
Veel kinderen komen uit gebroken gezinnen of nieuw samen-gestelde gezinnen en verkeren in een situatie tussen 2 ouders die een (vecht) scheiding uitvechten en veel juridische strijd voeren.
Op dit moment is dit 1 van de voornaamste redenen waardoor kinderen bij jeugdzorg terecht komen.
Echter ons rechtssysteem is dermate slecht dat de situatie geheel verslechterd waardoor vele kinderen en jongeren het slachtoffer worden van kindermishandeling en vaak met de dood tot gevolg.
In vele gevallen gaat het om een omgangsregeling van de kinderen tussen 2 ouders die door 1 van de ouders wordt gesabotteerd.
Kinderen worden de omgang met de andere ouder geweigert en diens familie en vele juridische zaken zijn het gevolg.
Helaas wordt er nog te weinig resultaat geboekt en de familie drama's nemen dan ook in steeds kortere periodes toe.
Het meerendeels betreft het de vader die om een omgang met de kinderen moet procederen en meestal verliest.
Kinderen worden steeds meer in de strijd meegevoerd en moedwillig van de andere ouder verwijdert en door de verzorgende ouder dermate belastend geinformeerd dat het kind uiteindelijk geen omgang meer wenst. Dit noemen wij ''oudervervreemding''
en het kind wordt een PAS-kind. Uiteindelijk verstoot het kind de niet verzorgende ouder en wenst geen omgang meer.
Vele ouders procederen met 10 tallen rechtzaken en verliezen uiteindelijk het kind alsnog uit het oog.
En dat is nu precies wat onze regering drastisch moet gaan veranderen.
Bezuinigen in de zorg voor de jeugd is zinloos en zal onze jeugd nog verder ten onder laten gaan, maar de regering kan wel de juridische wegen korter maken en toegankelijker.
Daarbij moeten de regels omtrent het nakomen van gerechtelijke procedures drastisch worden aangescherpt.
Het niet nakomen van een gerechtelijke uitspraak zonder pardon bestraffen.
Wat voor een kind nog het meest van belang is om een omgangsregeling te realiseren zonder al die juridische gevechten is een geautomatiseerde gezagsvoering.
Dat wil zeggen dat op het moment dat een vader zijn kind na geboorte aangeeft bij bevolkingsregister en een erkenning heeft getekend, daarbij ook automatisch het gezag zal hebben naast de moeder.
In de praktijk is wel gebleken dat het apart aanvragen van het gesamelijk gezag onnoemelijk veel problemen kan geven in de toekomst met name na een scheiding.
Als een vader geen gezag heeft, is het moeilijk om deze na een scheiding alsnog te krijgen.
Zonder gezag heeft de vader weinig tot geen rechten op het verkrijgen van gegevens omtrent de algehele ontwikkeling van het kind en dat kan in een (vecht) scheiding tot veel ellende en omgangsproblematiek met het kind.
Dergelijke situaties lijden steeds meer tot zeer ernstige nadelige gevolgen voor het kind en mogelijke betrokkenen. Familiedrama''s zijn een groeiend probleem.
Rechters spreken inmiddels wel in scheidingszaken over de problemen omtrent omgang met kinderen en erkent het probleem "ouderverstoting" maar oordeelt nog altijd in nadeel van de vader.
Er worden nu wel moeders in gijzeling genomen als ze niet meewerken aan een omgang, maar ook dat is inmiddels via de media gebleken dat het geen effect heeft op de moeder en hen juist des te meer in de tegenaanval doet werpen waarna de vader daarna alsnog buiten staat.
Er gaan duizenden Euro's gemoeid aan dergelijke rechtzaken....wat gebeurt er met dat geld?
Waarom zegt men niet gewoon tegen een vader dat er niet geprocedeert hoeft te worden omdat hij toch verliest en dat het weggegooid geld is?
Een simpel alternatief om het omgangsprobleem de kop in te drukken is het koppelen van de Alimentatie-plicht aan de omgangs-plicht.
Als er een kind ongegrond van een ouder weggehouden wordt, dan moet het de andere ouder mogelijk gemaakt worden om dan geen Alimentatie te hoeven betalen zonder tussenkomst van vele rechtzaken.
De ouders behoren dit soort regelingen al bij het beginnen van een zwangerschap ten gehore te krijgen.
Voorlichting over de zorgverplichting en toekomst gerichte zaken als een scheiding omtrent de kinderen.
Als een Alimentatieplicht essentieel gemaakt wordt na het willen van een scheiding of breuk dan moet het ook duidelijk zijn dat als een kind wordt weggehouden zonder een geldende reden die ook onderzocht dient te zijn, de niet verzorgende ouder dan ook voor die maand de alimentatie mag inhouden.
Als deze regels duidelijk en vastgelegd zijn, zal er ook aanzienlijk minder omgangsproblematiek zijn.
Als ons rechtssysteem op de wijze blijft doorgaan zoals deze nu plaatsvind kunnen we nog heel wat familiedrama's verwachten en kindermishandeling zal ernstige vormen gaan aannemen ten nadele van de toekomst van onze jeugd.
Minister Rouvoet sprak in 2008 een noodsignaal uit over de vergrijzing en vroeg de burger om meer baby's te gaan maken.
Als onze regering de regels en wetten omtrent de jeugd en de omgang blijft honoreren, zal de vergrijzing alleen maar toenemen.
De burgers worden bang om kinderen te willen maken, alleen al door al die problemen met jeugdzorg die we horen in de media, de kindermishandelingen als ouderverstoting die zeer snel toeneemt en niet serieus wordt genomen door justitie en jeugdzorg waardoor de plegers ongestoord hun gang blijven gaan en vaders veel financiele ellende maken door juridische middelen voor omgang an te wenden zonder hun kinderen te mogen zien.
Opvangmogelijkheden worden steeds moeilijker omdat deze alleen maar duurder worden.
Werkgevers die teveel eisen stellen aan de vrouwelijke werknemers waardoor zij niet aan het werk kunnen vanwege de kinderen of juist heel veel werken om financiele redenen en daardoor de kinderen aan hun lot over laten.
Men spreekt nu al over drastische huursverhogingen en vandaag hoorde ik dat de huizenmarkt ook zeer slecht gaat.
Vinden jullie dat nou vreemd , beste leden in Den Haag?????
Nederland valt in een uitzichtloze financieel gat en de regering bakt er niks van.
Als jullie nu eens logisch gaan nadenken als een mens en al jullie problemen op 1 hoop gooien.
Daarna ga je kijken in welk politieke partij dit probleem het beste past.
Jezult merken dat er van elke partij wel een probleem bij zit.
Daarom is het zo belangrijk dat er van al die verschillende partijen 1 partij wordt gemaakt.
Jullie kunnen lang of kort met de koningin discussieren over welke partijen een gesamelijk debat moeten vormen, maar door een aantal uit de vele te plukken kom je toch een aantal zwakke punten tegen omdat je overal en van iedereen steun en advies nodig hebt.
Het is van de zotte dat wij als burgers moeten stemmen op 1 partij terwijl elk partij wel een punt heeft waar Nederland afhankelijk van is in onze economische groei.
We hebben ze allemaal nodig en daarom heb ik op niemand gestemd.
Er hoort 1 gesamelijke partij te zijn met die zaken die van belang zijn om een natie te vormen en te behouden. Kindzaken, het millieu, het bedrijfsleven, de etnische groeperingen, veiligheid enz. zijn allen even belangrijk voor onze samenleving en horen in 1 partij samengevoegd te zijn.
Dat levert een volle 2e kamer op en alle zetels zijn gevuld.
Laat de burgers meedenken...uiteindelijk hebben zij de levenservaring en denken uit menselijke opinie en niet in cijfers en onderzoeken die op hun beurt veel tijd en geld kosten.
Vroeger had men een koningshuis en de koning of koningin regeerde.
Waar is dat gebleven?
Zoals ik het nu begrijp doen de regeringsleden de beslissingen en mag de koningin alleen maar haar handtekening zetten.
Dat klopt niet.
De koningin hoort te regeren en de regering hoort te adviseren aan de hand van wat men in de samenleving ervaart.
Nu komt er meer eigen belang boven en niet het belang van de burger.
Ik hoop dat men in Den Haag de ogen heel snel opent en zich bewust wordt van wat er daadwerkelijk afspeelt in ons land en wat de daadwerkelijke oorzaak is.
Alle daden hebben een oorzaak en gevolg, maar die kun je oplossen door veranderingen in te voeren en niet met bezuinigingen op de zaken die juist zo van belang zijn om dat te doen wat wij als Nederland ooit zo goed konden: Samenleven en werken als 1 natie.
*Geef mensen meer bevoegdheden binnen het bedrijf en je hebt meer werknemers.
*Geef moeders de kans om te werken op basis van school gerelateerde werktijden en je hebt minder opvang problemen en meer vrouwelijke werknemers.
*Geef mensen met een beperking een passende taak die ze kunnen beoefenen. Ze kunnen meer dan men denkt en leveren zo een bijdrage aan de samenleving.
*Wil je de obesitas en overige hart en vaatziektes terugdringen??? zorg dan dat de gezonde levensmiddelen toegankelijker worden en de vette produkten verminderen. Ook de zorgsector zal daarin een begroting aan opleveren door minder vraag voor dietisten enz.
*Wil je dat men stopt met roken????? stop dan met die belachelijke accijns toevoegen want dat werkt toch niet en wekt aggressie en criminaliteit op. Gooi het uit de markt.
*Drank kun je alleen in speciale zaken laten verkopen om het ontoegankelijk voor jongeren te maken.
*Zorg dat de rechters strakker werken en de regels aanscherpen.
Meteen bij scheiding een omgang vastleggen in combinatie met Alimentatieplicht.
Indien de omgang niet wordt nageleefd kan in overleg dan de alimentatie voor die betreffende week ingetrokken worden.
Wat zal dat gaan schelen in juridische kostbare rechtzaken!
Jeugdzorg kan ook meer betrokken worden met de omgang tussen beide ouders.
Het kind zal dan ook moeilijker belast kunnen worden met "ouderverstoting" omdat de moeder al op haar plicht wordt gewezen en wat er gebeurt als ze niet meewerkt.
Is er daadwerkelijk een gegronde reden om de kinderen niet bij de andere ouder te laten, dan zijn er de bestaande onderzoeken om dat te bevestigen en vast te leggen in geschrift.
*Bij erkenning van een kind een automatisch gezag invoeren die door beide ouders ondertekend zal zijn.
*Ook dit levert minder juridische strijd en meer veiligheid en duidelijkheid voor het kind.
*landelijk op school invoeren van voorlichting met betrekking tot omgangsproblematiek.Momenteel is het programma van KIES in omloop waarbij kinderen begeleid worden om te gaan met een scheiding tussen ouders maar ook om hun problmatiek herkenbaar en bespreekbaar te kunnen maken bij een vertrouwens persoon zodat het kind meteen geholpen kan worden en indien nodig de ouders.
Kinderen en jongeren zijn tegenwoordig al vroeg aan hun lot overgeleverd omdat beide ouders (moeten) werken van 08:00 tot 18:00 om financieel rond te kunnen komen of omdat zij willen genieten van alle luxe die onze maatschappij steeds weer ontwikkelt.
Men noemt deze groep SLEUTELKINDEREN.
Ze krijgen een huissleutel mee naar school om zich na schooltijd te vermaken tot 1 van de ouders van zijn haar werk thuiskomt.
Niet onlogisch als je je bedenkt dat de naschoolse opvang steeds duurder wordt
Wat doen deze jongeren dan allemaal in hun vrije, ongecontrolleerde tijd?
Slenteren op straat, hangen achter de computer, sexuele interacties met vriendjes enz.
Jongeren hebben al vroeg schulden door de invoer van al die verschillende computers en spelletjes en bovenal de mobiele telefoons.
Door die mobiele telefoons komen kinderen minder buiten. Ze gaan niet meer lopend naar het vriendje of vriendinnetje om te vragen of ze buiten komen spelen en dingen bespreken doen ze per telefoon of e-mail.
Computer, internet en mobiele telefonie zijn mooie en goede uitvindingen maar wordt volledig belangeloos en ongecontroleerd gebruikt waardoor veel jongeren schulden maken en niet verder komen dan hun slaap/ studeer kamer.
1 van de gevolgen daarvan is dat er een flinke toename is in overgewicht onder de jeugd en jongere.
Verder worden onze jongeren steeds meer ontevreden en willen meer luxe.
Volwassenen van mijn generatie past zich graag aan aan al deze (luxe) voorzieningen, maar zien ze het belang van deze apparaten nog wel?
Vroeger stonden we met zijn allen in de keuken af te wassen en had je altijd wel wat te vertellen over je dagbesteding of schoolervaringen.
Tegenwoordig heft elke huishouden wel een vaatwasser en zitten de kinderen uit te buiken achter de pc na het avondeten.
Huishoudtaken doen ze niet meer want daar hebben we onze technische apparaten voor toch!
Een ander zeer toenemend maatschappelijk probleem is Obesitas en verschillende ziektes zoals Kanker.
Ook dat is een negatief factor van onze vooruitgang.
Vroeger had je gewone chips en wel wat koek en snoep, maar dat was in verhouding met heden nog goed te overzien.
Tegenwoordig struikel je over de schappen met vele soorten koek, snoep en chips.
Er komen steeds meer snack en frituur producten.
Door de economische crisis wordt er ook veel vetter gegeten en dat is niet zo vreemd, want dat is veel goedkoper.
Een gemiddelt huishouden leeft op bijstandsniveau en kan zich geen ons kipfilet veroorloven.
Zij zullen dus veel eerder voor de leverworst gaan.
Als men onderzoeken zou gaan doen naar welke bevolkingsgroep meer obesitas verschijnselen vertoont, dan zul je gauw ontdekken dat dat in de gezinnen met een modaal inkomen het meest voorkomt evenals de gezinnen op bijstandsniveau.
Als men de obesitas problematiek in Nederland en met name onder de jeugd, terug wil dringen, dan zal men de aangeboden levensmiddelen moeten veranderen in prijs.
Men is eerder geneigd om gezonde levensmiddelen aan te schaffen als deze ook betaalbaar zijn.
Nu zal men eerder patat en pannekoeken eten en de vette vleeswaren omdat dat veel goedkoper is dan magere producten.
Toen ik in 2000 ging scheiden van mijn ex woog ik ruim 106 kilo.
Ik was op dat moment 6 maanden zwanger en mijn man vertrok van het 1 op de andere moment en liet mij achter met een 2-jarig kind en een huur van ruim 750 gulden.
Het duurde ong.4 maanden voor ik de huursubsidie en mijn bijstandsuitkering rond had en inmiddels was mijn 2e dochter geboren en had dus luiers en flesvoeding nodig.
Mijn ex weigerde om mij tot die tijd financieel te ondersteunen waardoor ik 4 maanden heb geleefd van de bamisoep om zo mijn kinderen hun eten en kleding te kunnen geven.
Alimentatie kreeg ik niet omdat we bij de scheiding hadden afgesproken dat ik geen alimentatie zou ontvangen en hij de schulden zou betalen.
Ik kon dus geen eten voor mezelf betalen waardoor ik in de laatste 3 maanden van mijn zwangerschap ruim 20 kilo verloor.
Toen de huursubsidie en bijstandsuitkering eenmaal rond was, had ik net genoeg om mij en mijn kinderen te voorzien van eten en drinken maar ik kon geen dure dingen kopen waardoor er veel patat en ander frituur en panekoeken werd gegeten.
Kipfilet en rookvlees op brood was te duur dus de leverworst en zoet beleg was het voornaamste.
Drinken deden we alleen water of aanmaak limonade.
Dit soort schrijnende situaties zien we vandaag de dag steeds meer.
Gezinnen die gebruik maken van de voedsel bank neemt toe en de schuldhulpverlening draait overuren en kan de aanvragen niet meer bolwerken.
En dan wil onze parlementsleden NOG MEER gaan bezuinigen????????
Dat wordt onze ondergang!!!!!!!!!!!!!!!1
Als jullie huursverhogingen toestaan zullen er meer gezinnen dakloos worden.
Huizen verkopen kunnen jullie niet meer omdat mensen bang zijn om risico's te nemen die jullie zelf veroorzaken.
Zorgkosten en kinderopvang wordt te duur en werkgerelateerd ouderschap is practisch onmogelijk.
Salarissen bevriezen en mensen verliezen hun baan.
Tuurlijk durft men dan geen huis meer te kopen.
Denk na en leef naar de noodroep van de burger!
Ik wou dat ik eens bij jullie in de zetels mocht zitten en mijn woordje mag doen.
Realisme kan deze maatschappij wel gebruiken.
Mijn dank,
Brenda Welling
zondag 4 april 2010
Oudervertoten is een psychisch gerelateerde handeling, ontstaan door onopgeloste/ onbehandelde geloofsovertuiging vanuit het verleden.
Zo moeilijk is het in feite niet als je je bedenkt wat er bij een persoon loskomt tijdens of na het ontstaan van een trauma, in zijn/haar leven.
Of het nu vroeg of laat in zijn/haar leven ontstaat.
Dergelijke trauma's hebben niet per definitie te maken met een ( op hand zijnde) scheiding.
Meestal spelen hierbij al eerdere, niet verwerkte, situaties een rol bijvoorbeeld een eigen-ervaring met mishandeling, verwaarlozing of een verlating door een eigen ouder na scheiding of door overlijden.
Het karakter van een persoon wordt al gevormt tijdens de zwangerschap van de moeder, maar invloeden van persoonlijke ervaringen hebben ook een grote invloed bij het vormen van een eigen karakter, en dat begint al vanaf de geboorte.
Sommige mensen hebben gewoon een zeer moeilijk karakter of andere vorm van beperking op mentaal en/of fysiek vermogen en kunnen, mogelijk al in hun jeugd, door onmacht van ouders, (tijdelijk) uit huis zijn geplaatst en in een internaat of andere woonvorm zijn geplaatst om daar een behandeling te ondergaan ten goede van de ontwikkeling van de persoon of juist omdat de ouders niet in staat zijn om goed voor het kind te zorgen omdat het boven hun macht gaat.
Een moeilijk karakter kan echter ook veroorzaakt worden door de ervaringen die een persoon opdoet in de loop van zijn/haar leven.
Het hoeven ook niet altijd per definitie nare ervaringen te zijn, ook plezierige ervaringen vormen je persoonlijkheid tot wie je bent en/of wilt zijn of worden.
In het geval van Oudervervreemding betreft het een ouder die om persoonlijke redenen niet in staat is of word gesteld om zijn of haar problemen met de persoon te bespreken vanwaar de onrust is ontstaan.
Helaas zijn het in de meeste gevallen de moeders die volslagen gebroken en vol verdriet alleen achterblijven met het kind of kinderen, en de vader start elders een nieuw leven, al dan niet met een nieuwe partner.
Het is dan ook niet zo vreemd dat , over het algemeen de vrouw, in de verdediging schiet en een "oorlogsverdrag" tekend tegen de persoon waar zij ooit zo veel van hield en nu zich met kind in de steek gelaten voelt.
Een vrouw is van nature veel gevoeliger en emotioneler van aard en daardoor in een periode van een scheiding, uitermate kwetsbaar.
Over het algemeen is dat ook juist de periode waarin je een zogenoemde "rust-periode" moet inlassen zodat beide ouders kunnen berusten in de ontstane situatie en nadien in een rationele fase in overleg kunnen over de omgang met de kinderen.
Helaas werkt dat in de praktijk niet zo, want op het moment dat beide ouders boos zijn, en nog in het stadium van verwijten en beschuldigingen naar elkaar verkeren, wordt er al getwist over een omgang met de kinderen met het gevolg dat de verlaten ouder de vertrokken ouder het recht op het zien van zijn of haar kinderen ontneemt, waarna er een ware machtsstrijd ontstaat omtrent het hebben van omgang met de kinderen.
En omdat beide ouders nog te veel "oud zeer" en woede in zich dragen, kan er ook niet op een volwassen en redelijke manier met elkaar gecommuniceerd worden waardoor ze als 2 kemphanen tegen elkaar tekeer gaan en beschuldigingen en/of bedrijgingen naar elkaar uiten,zonder het besef dat ze daar hun kinderen mee belasten en hen in de strijd meevoeren om elkaar dwars te zitten.
En helaas is het wel zo dat tot op heden de vader ten alle tijden aan het korte eind heeft getrokken.
De moeder heeft het grootste deel van het kind zijn of haar leven de zorg en opvoeding en zal er alles aan doen om dat te behouden.
Vervolgens wordt er, bij het aangaan van een nieuwe relatie door de vader, ook nog eens een hevige jaloezie ontwikkelen bij de moeder in de trant van: Jij leeft een lekker leven en kunt doen waar je zin in hebt, terwijl je mij alleen achterlaat met de kinderen.
Natuurlijk is dat onzin, maar op dat moment maakt de woede zo blind, dat de moeder geen ruimte meer laat om te denken dat de omgangsregeling ook voor haar positief kan zijn, want wie denkt er nou niet: Ik wou dat ik eens een weekend vrij was van de kinderen en kon doen waar ik zin in heb?
Iedereen denkt dat.
Ook niet-gescheiden ouders brengen kinderen wel eens een weekend naar opa en oma om eens samen weg te kunnen.
Het is dan alleen zo jammer dat de moeder zo boos is dat zij weigert te luisteren naar een ieder die haar een goed advies denkt te geven door de kinderen naar hun papa te laten gaan.
Ze is boos en gefrustreerd en klaagt over wat hij nu weer heeft gedaan en is alweer bezig om haar volgende tegenaanval voor te bereiden.
Ondertussen worden de kinderen al onrustig en ongelukkig van verdriet door het gemis van papa omdat ze niet bij hem mogen zijn, de nare verhalen die hun mama over hun papa verteld, de ruzies die ze tussen hun papa en mama ervaren tijdens het ophalen of terugbrengen, het verdriet van mama enz. en worden onhandelbaar, waar ze dan ook nog eens voor gestraft worden.
Ze gaan slecht presteren op school, zonderen zich af van hun vriendjes in hun omgeving en vertonen psychische en/of lichamelijke klachten door alle stress.
En die klachten kan moeder dan weer mooi als beschuldiging naar vader uiten en een omgang weigeren omdat ze zogenaamt ziek worden door hem.
Vanaf dat moment begint dan de strijd om de omgang!
Er worden juridische hulpmiddelen ingezet en de ouders fokken elkaar op door vuur over en weer te spuwen.
Geen van beide kan dan nog de belangen van het kind voorop stellen en daarover met elkaar communiceren.
Vader wordt boos en wil zijn kind (eren) zien en wordt daarin dwarsgezeten door de moeder doordat zij haar kinderen vervreemd van de vader.
De kinderen worden door de moeder als wapen ingezet om de strijd aan te gaan.
Het kind wordt uiteindelijk een PAS-kind.
Het Pas-Syndroom is een psychische aandoening met mogelijke ernstige psychische en emotionele gevolgen in de ontwikkeling van het kind, dat veroorzaakt wordt door toedoen van een ouder, door het kind te verstoten van de andere ouder.
Dit is inmiddels landelijk uitgegroeid tot een ware burgeroorlog.
Vechten voor hetgeen wat van jou is. Koste wat het kost.
Al in de jaren 80 is er een proffessor geweest die getracht heeft om het probleem rondom de oudervervreemding erkent te krijgen.
Tot op heden heeft men nog altijd geen voldoening aan alle bestaande feiten rondom deze vorm van psychische kindermishandeling.
Er zijn geen voldoende cijfers en letters om deze zeer zware vorm van kindermishandeling wettelijk vast te leggen zodat er adequate hulp ingezet kan worden, waardoor er tot op de dag van vandaag nog veel te veel kinderen hiermee belast worden.
Het is een politieke kwestie en eigenlijk zou je dus kunnen zeggen dat de politiek mede-verantwoordelijk is voor wat er met de gezondheid van onze kinderen gebeurt.
De laatste jaren volgt de ene na de andere familiedrama en er is niemand die zich eens goed verdiept in wat er nodig is om deze bizarre ellende rondom het welzijn van onze kinderen veilig te stellen.
De personen die dat wel doen, worden achter de schermen gehouden om hun politieke positie te behouden, maar is dat niet net zo medeplichtig als de dader die zich vergrijpt aan de kinderen?
Waarom doen ze zo moeilijk en zoeken ze met allerlei omwegen en onderzoeken, die meer kosten dan ons lief is, naar een oplossing die eigenlijk voor de hand ligt en veel effectiever is?
Gaat het alleen om de schatkist?
Moet de schatkist gevuld worden van het geld dat al die vaders moeten betalen voor al die rechtzaken die uiteindelijk nergens toe leiden?
Zo moeilijk is die oplossing helemaal niet.
Momenteel worden de wetten dermate verandert dat de rechters,de moeders die hun kinderen moedwillig weghouden van de vader, zware straffen opleggen door hen in gijzeling te nemen, een hoge dwangsom op te leggen of taakstraffen op te leggen.
Zijn ze er wat mee opgeschoten?
NEE, natuurlijk niet!
Je lost het probleem niet op door de dader een straf op te leggen.
In plaats daarvan wordt de pleger alleen maar agressiever en gaat nog harder tegenwerken omdat zij ervan overtuigt zijn dat zij degene zijn die juist het beste met hun kind voor hebben en dat degene die voor de sraf heeft gezorgt, degene is die hem/haar dat niet gunt en daarom hen dwars wil zitten en treiteren.
Het bewijs is inmiddels wel geleverd aan de hand van het laatste tv-programma waarin een moeder een intervieuw afgeeft over haar in gijzeling neming en wat dat haar doet.
Ze heeft ook duidelijk gezegt niet mee te werken en ook de volgende keer de deur voor de vader gesloten te houden.
Vervolgens wordt er, na de uitzending door een mannelijk persoon aan de vaders geadviseerd om zich alsnog te berusten in het niet hebben van een omgang en af te wachten tot het kind t.z.t.
uit eigen beweging contact zoekt met de vader.
Hoe belachelijk kan deze hele situatie op de kijkende burger overkomen?
Weer een onzinnige rechtzaak waarvan de vader de nodige juridische kosten heeft moeten ophoesten.
En wat heeft nu eigenlijk die in-gijzeling neming van de moeder, de regering of wie die hechtenis-kosten ook bekostigt, daadwerkelijk gekost?
Wie betaald die kosten?
Is dat dan waar de vader zijn kosten aan juridische zaken voor bekostigt?
En wat is er met de moeder gedaan in de tussentijd dat ze vast zat?
Heeft ze ook maar iets geleerd van haar gedrag?
Heeft iemand de moeite genomen om haar een psychologische behandeling te laten ondergaan terwijl ze vast zat?
NEE, ze gaat na thuiskomst gewoon weer verder waar ze mee bezig was als voor ze vast kwam en nu nog kwader dan ooit.
Volgende strijd in aantocht!
Knap opgelost hoor, heren van het parlement!
Ik hoop dat jullie eens gaan nadenken en gaan realiseren dat je het omgangsprobleem niet oplost met straffen, maar door de pleger te verplichten een behandeling te ondergaan.
De pleger leeft in de wetenschap alles ten goede van het kind te handelen, zonder zich ervan bewust te zijn wat ze haar eigen kind aandoet.
Dat is jullie taak.
In plaats van een straf in de vorm van een gijzeling of taakstraf moet je een verplichte TBS opleggen.
Ook dan zal ze een tijdje uit huis gaan, maar dat moet ze ook bij een in gijzeling neming.
Tijdens de behandeling in TBS moet het kind diezelfde periode bij de vader verblijven om zo de kans te krijgen de vader te leren kennen zoals hij/zij het zelf ervaart.
Daarbij is altijd begeleiding van bureau jeugdzorg een mogelijke insteek.
De moeder zal bij de TBS geconfronteerd worden met haar eigen gedrag en weer in de werkelijkheid terug komen en leren om te gaan met de omgangs problematiek en deze om te zetten in een positief perspectief.
De volgende stap is een confrontatie met de ex-partner om de geschillen samen met de begeleider op te lossen.
"oud zeer" kan dan omgezet gaan worden in een kijk in de toekomst waarna beide ouders weer op een normaal voetstuk met elkaar verder kan.
Ik kan geen wonderen toveren, maar ik spreek uit eigen ervaring omdat ik zelf middenin een zelfde situatie zit waarbij mijn huidige man al een 9 jaar durende strijd voert met zijn ex omtrent de omgang.
We gaan de 14e rechtszaak tegemoed en de moeder wordt alleen maar agressiever.
Zij blijft mijn man confronteren met "oud zeer" en wil geen omgang verlenen eer zij haar vragen beantwoord heeft gekregen terwijl mijn man weigert het verleden weer op te rakelen.
Het gevolg is een onoplosbare jarenlange vete, gevoed bij de moeder door wrok en haat en bovenal verdriet om het verlies van de man waar zij ooit zo veel van hield.
Ik begrijp haar maar al te goed, maar ik ben getrouwd met haar, ooit, grote liefde, dus ik ben taboe bij haar en mag mij nergens mee bemoeien in haar strijd.
Helaas voor haar kan ik mij er niet buiten houden omdat ik zelf 2 kinderen heb die ook een vader hebben, maar die niks met mijn kinderen te maken willen hebben.
De ex van mijn man heeft zo veel woede dat ze er niet voor schroomt om ons in alles waar zij maar kan, dwars te zitten.
Deurwaarders op ons afsturen omdat wij volgens haar geen alimentatie betaalden, terwijl ik dat aan de hand van de bankafschriften kon aantonen dat dat wel zo was.
Maar de advocaat van mijn man was op vakantie en de ex weigerde haar klacht in te trekken met het gevolg dat er (onterecht)beslag werd gelegd op zijn loon met alle financiele gevolgen van dien.
Toen ze eenmaal haar grip begon te verliezen op de situatie, betrok ze mijn kinderen in de strijd en gaf mijn kinderen de schuld dat ze haar dochter van alles aandeden en dat haar dochter niet meer bij ons wilde zijn.
Vervolgens beschuldigde ze mijn man van incest bij zijn dochter waarna hij zich terug trok van mijn kinderen door hen geen aandacht meer te geven en niet meer te helpen bij hun toen nog nodige verzorging.
Onlangs heb ik een confrontatie met haar gehad en heb daarvoor nog heel veel geleerd over PAS en alles wat dat met ons als mens doet.
Het heeft mij anders leren denken en kijken naar die moeder die. vol wrok en verdriet, angstige pogingen doet om haar dochter de omgang met haar vader te verbieden.
Ik heb geleerd dat je veel meer bereikt bij een verbitterd persoon door hen te doen beseffen dat ze begrepen worden en erkent in hun verdriet en dat ze er niet alleen voor staan.
Helaas lukte mij dat niet bij de ex van mijn man en ontpopte de laatste bespreking in een ware vete, waarna ik de ruimte heb verlaten.
Ik weet nu dat, hoe kwader je wordt....hoe meer je gaat schreeuwen en schelden naar elkaar of elkaar verwijten gaat toestrooien.
Als dat eenmaal zover is, dan kan een dergelijk gesprek ook nooit meer positief beeindigt worden en zal de moeder weer een tegenaanval gaan voorbereiden omdat zij zich aangevallen voelt in haar kwaliteiten als moeder en opvoedster.
Ik hoop dat ik de heren van de parlementaire afdeling hiermee kan helpen door het op deze manier van handelen te proberen.
Biedt de moeders een verplichte TBS en laat de kinderen de periode dat ze in behandeling is bij de vader zodat ze een eerlijke kans kunnen krijgen om een positieve band met de vader en zijn gezin op te bouwen.
Na een positiever resultaat is het dan ook mogelijk om een bezoek met moeder te realiseren en bij de behandeling te betrekken om zo weer samen een leven te leren opbouwen in harmonie en vrije liefde voor beide ouders.
Uiteindelijk zullen de moeders jullie, na verloop van tijd, nog dankbaar zijn ook.
Echter is het wel van groot belang dat de familieleden en/of vrienden kring van de moeder, die haar altijd in haar strijd geloofd, geholpen en bijgestaan hebben, ook goed ingelicht en voorbereid moeten worden aangezien zij in hetzelfde denkbeeld als van de moeder zitten.
Als moeder met succes behandelt is en ze wordt weer met die familieleden geconfronteerd, dan loop je het risico op een terugval.
De kinderen kunnen dan, na een goede voorbereiding, weer terug naar de moeder, waarna de omgang met de vader positief vervolgd kan worden, en de moeder-band relatie weer herstellen.
Ikzelf ben een medewerker in de GGZ en het begeleiden en inzicht hebben in de psyche van een persoon en kunnen herkennen wat die persoon nodig heeft om weer gelukkig en positief in het leven te staan, is mijn werk en doe ik vol overgave.
Als ik de kans mocht krijgen om deelname te nemen aan een dergelijke behandeling om moeders weer een positieve kijk te krijgen op hun taak als moeder, maar ook als persoon, dan wil ik de eerste zijn voor een sollicitatie.
Ik hoop dat ik met deze, in mijn eigen visie en uit eigen ervaring , geschreven blog een verandering kan brengen in het huidig systeem om plegers van oudervervreemding op een effectieve manier te laten behandelen, ten goede van de gezonde ontwikkeling van onze jeugd.
Brenda Welling.
Zo moeilijk is het in feite niet als je je bedenkt wat er bij een persoon loskomt tijdens of na het ontstaan van een trauma, in zijn/haar leven.
Of het nu vroeg of laat in zijn/haar leven ontstaat.
Dergelijke trauma's hebben niet per definitie te maken met een ( op hand zijnde) scheiding.
Meestal spelen hierbij al eerdere, niet verwerkte, situaties een rol bijvoorbeeld een eigen-ervaring met mishandeling, verwaarlozing of een verlating door een eigen ouder na scheiding of door overlijden.
Het karakter van een persoon wordt al gevormt tijdens de zwangerschap van de moeder, maar invloeden van persoonlijke ervaringen hebben ook een grote invloed bij het vormen van een eigen karakter, en dat begint al vanaf de geboorte.
Sommige mensen hebben gewoon een zeer moeilijk karakter of andere vorm van beperking op mentaal en/of fysiek vermogen en kunnen, mogelijk al in hun jeugd, door onmacht van ouders, (tijdelijk) uit huis zijn geplaatst en in een internaat of andere woonvorm zijn geplaatst om daar een behandeling te ondergaan ten goede van de ontwikkeling van de persoon of juist omdat de ouders niet in staat zijn om goed voor het kind te zorgen omdat het boven hun macht gaat.
Een moeilijk karakter kan echter ook veroorzaakt worden door de ervaringen die een persoon opdoet in de loop van zijn/haar leven.
Het hoeven ook niet altijd per definitie nare ervaringen te zijn, ook plezierige ervaringen vormen je persoonlijkheid tot wie je bent en/of wilt zijn of worden.
In het geval van Oudervervreemding betreft het een ouder die om persoonlijke redenen niet in staat is of word gesteld om zijn of haar problemen met de persoon te bespreken vanwaar de onrust is ontstaan.
Helaas zijn het in de meeste gevallen de moeders die volslagen gebroken en vol verdriet alleen achterblijven met het kind of kinderen, en de vader start elders een nieuw leven, al dan niet met een nieuwe partner.
Het is dan ook niet zo vreemd dat , over het algemeen de vrouw, in de verdediging schiet en een "oorlogsverdrag" tekend tegen de persoon waar zij ooit zo veel van hield en nu zich met kind in de steek gelaten voelt.
Een vrouw is van nature veel gevoeliger en emotioneler van aard en daardoor in een periode van een scheiding, uitermate kwetsbaar.
Over het algemeen is dat ook juist de periode waarin je een zogenoemde "rust-periode" moet inlassen zodat beide ouders kunnen berusten in de ontstane situatie en nadien in een rationele fase in overleg kunnen over de omgang met de kinderen.
Helaas werkt dat in de praktijk niet zo, want op het moment dat beide ouders boos zijn, en nog in het stadium van verwijten en beschuldigingen naar elkaar verkeren, wordt er al getwist over een omgang met de kinderen met het gevolg dat de verlaten ouder de vertrokken ouder het recht op het zien van zijn of haar kinderen ontneemt, waarna er een ware machtsstrijd ontstaat omtrent het hebben van omgang met de kinderen.
En omdat beide ouders nog te veel "oud zeer" en woede in zich dragen, kan er ook niet op een volwassen en redelijke manier met elkaar gecommuniceerd worden waardoor ze als 2 kemphanen tegen elkaar tekeer gaan en beschuldigingen en/of bedrijgingen naar elkaar uiten,zonder het besef dat ze daar hun kinderen mee belasten en hen in de strijd meevoeren om elkaar dwars te zitten.
En helaas is het wel zo dat tot op heden de vader ten alle tijden aan het korte eind heeft getrokken.
De moeder heeft het grootste deel van het kind zijn of haar leven de zorg en opvoeding en zal er alles aan doen om dat te behouden.
Vervolgens wordt er, bij het aangaan van een nieuwe relatie door de vader, ook nog eens een hevige jaloezie ontwikkelen bij de moeder in de trant van: Jij leeft een lekker leven en kunt doen waar je zin in hebt, terwijl je mij alleen achterlaat met de kinderen.
Natuurlijk is dat onzin, maar op dat moment maakt de woede zo blind, dat de moeder geen ruimte meer laat om te denken dat de omgangsregeling ook voor haar positief kan zijn, want wie denkt er nou niet: Ik wou dat ik eens een weekend vrij was van de kinderen en kon doen waar ik zin in heb?
Iedereen denkt dat.
Ook niet-gescheiden ouders brengen kinderen wel eens een weekend naar opa en oma om eens samen weg te kunnen.
Het is dan alleen zo jammer dat de moeder zo boos is dat zij weigert te luisteren naar een ieder die haar een goed advies denkt te geven door de kinderen naar hun papa te laten gaan.
Ze is boos en gefrustreerd en klaagt over wat hij nu weer heeft gedaan en is alweer bezig om haar volgende tegenaanval voor te bereiden.
Ondertussen worden de kinderen al onrustig en ongelukkig van verdriet door het gemis van papa omdat ze niet bij hem mogen zijn, de nare verhalen die hun mama over hun papa verteld, de ruzies die ze tussen hun papa en mama ervaren tijdens het ophalen of terugbrengen, het verdriet van mama enz. en worden onhandelbaar, waar ze dan ook nog eens voor gestraft worden.
Ze gaan slecht presteren op school, zonderen zich af van hun vriendjes in hun omgeving en vertonen psychische en/of lichamelijke klachten door alle stress.
En die klachten kan moeder dan weer mooi als beschuldiging naar vader uiten en een omgang weigeren omdat ze zogenaamt ziek worden door hem.
Vanaf dat moment begint dan de strijd om de omgang!
Er worden juridische hulpmiddelen ingezet en de ouders fokken elkaar op door vuur over en weer te spuwen.
Geen van beide kan dan nog de belangen van het kind voorop stellen en daarover met elkaar communiceren.
Vader wordt boos en wil zijn kind (eren) zien en wordt daarin dwarsgezeten door de moeder doordat zij haar kinderen vervreemd van de vader.
De kinderen worden door de moeder als wapen ingezet om de strijd aan te gaan.
Het kind wordt uiteindelijk een PAS-kind.
Het Pas-Syndroom is een psychische aandoening met mogelijke ernstige psychische en emotionele gevolgen in de ontwikkeling van het kind, dat veroorzaakt wordt door toedoen van een ouder, door het kind te verstoten van de andere ouder.
Dit is inmiddels landelijk uitgegroeid tot een ware burgeroorlog.
Vechten voor hetgeen wat van jou is. Koste wat het kost.
Al in de jaren 80 is er een proffessor geweest die getracht heeft om het probleem rondom de oudervervreemding erkent te krijgen.
Tot op heden heeft men nog altijd geen voldoening aan alle bestaande feiten rondom deze vorm van psychische kindermishandeling.
Er zijn geen voldoende cijfers en letters om deze zeer zware vorm van kindermishandeling wettelijk vast te leggen zodat er adequate hulp ingezet kan worden, waardoor er tot op de dag van vandaag nog veel te veel kinderen hiermee belast worden.
Het is een politieke kwestie en eigenlijk zou je dus kunnen zeggen dat de politiek mede-verantwoordelijk is voor wat er met de gezondheid van onze kinderen gebeurt.
De laatste jaren volgt de ene na de andere familiedrama en er is niemand die zich eens goed verdiept in wat er nodig is om deze bizarre ellende rondom het welzijn van onze kinderen veilig te stellen.
De personen die dat wel doen, worden achter de schermen gehouden om hun politieke positie te behouden, maar is dat niet net zo medeplichtig als de dader die zich vergrijpt aan de kinderen?
Waarom doen ze zo moeilijk en zoeken ze met allerlei omwegen en onderzoeken, die meer kosten dan ons lief is, naar een oplossing die eigenlijk voor de hand ligt en veel effectiever is?
Gaat het alleen om de schatkist?
Moet de schatkist gevuld worden van het geld dat al die vaders moeten betalen voor al die rechtzaken die uiteindelijk nergens toe leiden?
Zo moeilijk is die oplossing helemaal niet.
Momenteel worden de wetten dermate verandert dat de rechters,de moeders die hun kinderen moedwillig weghouden van de vader, zware straffen opleggen door hen in gijzeling te nemen, een hoge dwangsom op te leggen of taakstraffen op te leggen.
Zijn ze er wat mee opgeschoten?
NEE, natuurlijk niet!
Je lost het probleem niet op door de dader een straf op te leggen.
In plaats daarvan wordt de pleger alleen maar agressiever en gaat nog harder tegenwerken omdat zij ervan overtuigt zijn dat zij degene zijn die juist het beste met hun kind voor hebben en dat degene die voor de sraf heeft gezorgt, degene is die hem/haar dat niet gunt en daarom hen dwars wil zitten en treiteren.
Het bewijs is inmiddels wel geleverd aan de hand van het laatste tv-programma waarin een moeder een intervieuw afgeeft over haar in gijzeling neming en wat dat haar doet.
Ze heeft ook duidelijk gezegt niet mee te werken en ook de volgende keer de deur voor de vader gesloten te houden.
Vervolgens wordt er, na de uitzending door een mannelijk persoon aan de vaders geadviseerd om zich alsnog te berusten in het niet hebben van een omgang en af te wachten tot het kind t.z.t.
uit eigen beweging contact zoekt met de vader.
Hoe belachelijk kan deze hele situatie op de kijkende burger overkomen?
Weer een onzinnige rechtzaak waarvan de vader de nodige juridische kosten heeft moeten ophoesten.
En wat heeft nu eigenlijk die in-gijzeling neming van de moeder, de regering of wie die hechtenis-kosten ook bekostigt, daadwerkelijk gekost?
Wie betaald die kosten?
Is dat dan waar de vader zijn kosten aan juridische zaken voor bekostigt?
En wat is er met de moeder gedaan in de tussentijd dat ze vast zat?
Heeft ze ook maar iets geleerd van haar gedrag?
Heeft iemand de moeite genomen om haar een psychologische behandeling te laten ondergaan terwijl ze vast zat?
NEE, ze gaat na thuiskomst gewoon weer verder waar ze mee bezig was als voor ze vast kwam en nu nog kwader dan ooit.
Volgende strijd in aantocht!
Knap opgelost hoor, heren van het parlement!
Ik hoop dat jullie eens gaan nadenken en gaan realiseren dat je het omgangsprobleem niet oplost met straffen, maar door de pleger te verplichten een behandeling te ondergaan.
De pleger leeft in de wetenschap alles ten goede van het kind te handelen, zonder zich ervan bewust te zijn wat ze haar eigen kind aandoet.
Dat is jullie taak.
In plaats van een straf in de vorm van een gijzeling of taakstraf moet je een verplichte TBS opleggen.
Ook dan zal ze een tijdje uit huis gaan, maar dat moet ze ook bij een in gijzeling neming.
Tijdens de behandeling in TBS moet het kind diezelfde periode bij de vader verblijven om zo de kans te krijgen de vader te leren kennen zoals hij/zij het zelf ervaart.
Daarbij is altijd begeleiding van bureau jeugdzorg een mogelijke insteek.
De moeder zal bij de TBS geconfronteerd worden met haar eigen gedrag en weer in de werkelijkheid terug komen en leren om te gaan met de omgangs problematiek en deze om te zetten in een positief perspectief.
De volgende stap is een confrontatie met de ex-partner om de geschillen samen met de begeleider op te lossen.
"oud zeer" kan dan omgezet gaan worden in een kijk in de toekomst waarna beide ouders weer op een normaal voetstuk met elkaar verder kan.
Ik kan geen wonderen toveren, maar ik spreek uit eigen ervaring omdat ik zelf middenin een zelfde situatie zit waarbij mijn huidige man al een 9 jaar durende strijd voert met zijn ex omtrent de omgang.
We gaan de 14e rechtszaak tegemoed en de moeder wordt alleen maar agressiever.
Zij blijft mijn man confronteren met "oud zeer" en wil geen omgang verlenen eer zij haar vragen beantwoord heeft gekregen terwijl mijn man weigert het verleden weer op te rakelen.
Het gevolg is een onoplosbare jarenlange vete, gevoed bij de moeder door wrok en haat en bovenal verdriet om het verlies van de man waar zij ooit zo veel van hield.
Ik begrijp haar maar al te goed, maar ik ben getrouwd met haar, ooit, grote liefde, dus ik ben taboe bij haar en mag mij nergens mee bemoeien in haar strijd.
Helaas voor haar kan ik mij er niet buiten houden omdat ik zelf 2 kinderen heb die ook een vader hebben, maar die niks met mijn kinderen te maken willen hebben.
De ex van mijn man heeft zo veel woede dat ze er niet voor schroomt om ons in alles waar zij maar kan, dwars te zitten.
Deurwaarders op ons afsturen omdat wij volgens haar geen alimentatie betaalden, terwijl ik dat aan de hand van de bankafschriften kon aantonen dat dat wel zo was.
Maar de advocaat van mijn man was op vakantie en de ex weigerde haar klacht in te trekken met het gevolg dat er (onterecht)beslag werd gelegd op zijn loon met alle financiele gevolgen van dien.
Toen ze eenmaal haar grip begon te verliezen op de situatie, betrok ze mijn kinderen in de strijd en gaf mijn kinderen de schuld dat ze haar dochter van alles aandeden en dat haar dochter niet meer bij ons wilde zijn.
Vervolgens beschuldigde ze mijn man van incest bij zijn dochter waarna hij zich terug trok van mijn kinderen door hen geen aandacht meer te geven en niet meer te helpen bij hun toen nog nodige verzorging.
Onlangs heb ik een confrontatie met haar gehad en heb daarvoor nog heel veel geleerd over PAS en alles wat dat met ons als mens doet.
Het heeft mij anders leren denken en kijken naar die moeder die. vol wrok en verdriet, angstige pogingen doet om haar dochter de omgang met haar vader te verbieden.
Ik heb geleerd dat je veel meer bereikt bij een verbitterd persoon door hen te doen beseffen dat ze begrepen worden en erkent in hun verdriet en dat ze er niet alleen voor staan.
Helaas lukte mij dat niet bij de ex van mijn man en ontpopte de laatste bespreking in een ware vete, waarna ik de ruimte heb verlaten.
Ik weet nu dat, hoe kwader je wordt....hoe meer je gaat schreeuwen en schelden naar elkaar of elkaar verwijten gaat toestrooien.
Als dat eenmaal zover is, dan kan een dergelijk gesprek ook nooit meer positief beeindigt worden en zal de moeder weer een tegenaanval gaan voorbereiden omdat zij zich aangevallen voelt in haar kwaliteiten als moeder en opvoedster.
Ik hoop dat ik de heren van de parlementaire afdeling hiermee kan helpen door het op deze manier van handelen te proberen.
Biedt de moeders een verplichte TBS en laat de kinderen de periode dat ze in behandeling is bij de vader zodat ze een eerlijke kans kunnen krijgen om een positieve band met de vader en zijn gezin op te bouwen.
Na een positiever resultaat is het dan ook mogelijk om een bezoek met moeder te realiseren en bij de behandeling te betrekken om zo weer samen een leven te leren opbouwen in harmonie en vrije liefde voor beide ouders.
Uiteindelijk zullen de moeders jullie, na verloop van tijd, nog dankbaar zijn ook.
Echter is het wel van groot belang dat de familieleden en/of vrienden kring van de moeder, die haar altijd in haar strijd geloofd, geholpen en bijgestaan hebben, ook goed ingelicht en voorbereid moeten worden aangezien zij in hetzelfde denkbeeld als van de moeder zitten.
Als moeder met succes behandelt is en ze wordt weer met die familieleden geconfronteerd, dan loop je het risico op een terugval.
De kinderen kunnen dan, na een goede voorbereiding, weer terug naar de moeder, waarna de omgang met de vader positief vervolgd kan worden, en de moeder-band relatie weer herstellen.
Ikzelf ben een medewerker in de GGZ en het begeleiden en inzicht hebben in de psyche van een persoon en kunnen herkennen wat die persoon nodig heeft om weer gelukkig en positief in het leven te staan, is mijn werk en doe ik vol overgave.
Als ik de kans mocht krijgen om deelname te nemen aan een dergelijke behandeling om moeders weer een positieve kijk te krijgen op hun taak als moeder, maar ook als persoon, dan wil ik de eerste zijn voor een sollicitatie.
Ik hoop dat ik met deze, in mijn eigen visie en uit eigen ervaring , geschreven blog een verandering kan brengen in het huidig systeem om plegers van oudervervreemding op een effectieve manier te laten behandelen, ten goede van de gezonde ontwikkeling van onze jeugd.
Brenda Welling.
Abonneren op:
Reacties (Atom)